U chorych na nadciśnienie tętnicze ze współistniejącą chorobą wieńcową leczenie hipotensyjne z zastosowaniem werapamilu SR jako leku pierwszego wyboru i ewentualnym dodaniem w drugiej kolejności trandolaprylu miało podobny wpływ na ryzyko zgonu i incydentów sercowo-naczyniowych jak leczenie w pierwszej kolejności atenololem, z ewentualnym dodaniem hydrochlorotiazydu. Leczenie oparte na werapamilu wiązało się z rzadszym występowaniem epizodów dławicy piersiowej. Zdecydowana większość chorych w obu badanych grupach wymagała więcej niż jednego leku, a około połowa co najmniej 3 leków hipotensyjnych.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć