U chorych z objawową PNS i LVEF =<35% przyjmowanie iwabradyny, w porównaniu z placebo, zmniejszyło ryzyko zgonu z powodu PNS i hospitalizacji, przy częstszym występowaniu objawowej bradykardii i zaburzeń widzenia.
U dorosłych chorych z OZW poddanych PCI stosowanie klopidogrelu w podwójnej dawce, w porównaniu z dawką standardową, zmniejszyło ryzyko zawału serca i zakrzepicy w stencie, ale zwiększyło ryzyko poważnego i mniejszego krwawienia w ciągu 30 dni obserwacji.
Retinopatia cukrzycowa jest jedną z głównych przyczyn ślepoty w krajach rozwiniętych.
Cukrzyca zwiększa znacznie ryzyko chorób sercowo-naczyniowych. Wyniki badania UKPDS wskazują, że metformina zmniejsza ryzyko chorób spowodowanych makroangiopatią u otyłych chorych na cukrzycę typu 2.
Przypuszcza się, że u chorych z AF łagodna kontrola może być równie skuteczna jak kontrola intensywna.
U osób z zawałem serca, udarem mózgu lub chorobą wieńcową w wywiadach picie 5–10 g alkoholu etylowego dziennie (np. 100–200 ml piwa, 40–80 ml wina) w największym stopniu zmniejszało ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny i z przyczyn sercowo-naczyniowych.
U chorych przyjmujących warfarynę rozpoczęcie leczenia hipolipemizujacego fibratem albo statyną metabolizowaną przez enzym CYP3A4 prawdopodobnie zwiększyło ryzyko hospitalizacji z powodu krwawienia z przewodu pokarmowego.
U chorych z dyslipidemią fibraty, w porównaniu z placebo, poprawiają profil lipidowy (zmniejszają stężenia cholesterolu całkowitego i triglicerydów oraz zwiększają stężenie cholesterolu HDL; wpływ na stężenie cholesterolu LDL jest mniej stały) i zmniejszają ryzyko zawału serca niezakończonego zgonem, ale nie wpływają na umieralność ogólną.
U chorych z IGT i rozpoznaną ChSN lub czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego, uczestniczących w programie modyfikacji stylu życia w celu zmniejszenia ryzyka rozwoju cukrzycy, stosowanie walsartanu w porównaniu z placebo wiązało się z mniejszym ryzykiem rozwoju cukrzycy i częstszym występowaniem objawów niepożądanych związanych z hipotensją.
U chorych na cukrzycę typu 2 obciążonych zwiększonym ryzykiem sercowo-naczyniowym dodanie fenofibratu do simwastatyny, w porównaniu z monoterapią simwastatyną, nie zmniejszyło ryzyka zgonu ani ryzyka poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych.
U chorych na cukrzycę typu 2 obciążonych zwiększonym ryzykiem sercowo-naczyniowym intensywna kontrola ciśnienia tętniczego (docelowe ciśnienie skurczowe <120 mm Hg), w porównaniu z kontrolą standardową (<140 mm Hg), zmniejszyła ryzyko udaru mózgu, nie wpłynęła istotnie na ryzyko innych zdarzeń sercowo-naczyniowych i wiązała się z częstszym występowaniem poważnych objawów niepożądanych.
U chorych ze zwężeniem tętnicy szyjnej angioplastyka z wszczepieniem stentu, w porównaniu z endarterektomią, wiąże się z większym ryzykiem wystąpienia okołozabiegowego udaru mózgu oraz z mniejszym ryzykiem zawału serca i uszkodzenia nerwów czaszkowych.
U dorosłych z ABI =<0,95 bez klinicznie jawnej choroby sercowo-naczyniowej przyjmowanie ASA nie zmniejszyło ryzyka wystąpienia zdarzeń wieńcowych, udaru mózgu, zgonu z jakiejkolwiek przyczyny lub konieczności rewaskularyzacji tętnic wieńcowych bądź obwodowych.
Zwiększone stężenie CRP w surowicy wiąże się z większym ryzykiem choroby wieńcowej, udaru niedokrwiennego mózgu oraz zgonu z przyczyn naczyniowych i z przyczyn innych niż naczyniowe.
U chorych na ŻChZZ dabigatran był nie mniej skuteczny niż warfaryna w przewlekłym leczeniu przeciwkrzepliwym i rzadziej powodował krwawienia.
W tym przeglądzie systematycznym z metaanalizą, uwzględniającym zarówno RCT, jak i badania eksperymentalne bez randomizacji i badania obserwacyjne, autorzy zadali pytanie, czy u chorych na nadciśnienie tętnicze stosowanie preparatów złożonych zawierających 2 leki przeciwnadciśnieniowe jest bezpieczne i skuteczniejsze w obniżaniu ciśnienia tętniczego oraz czy poprawia przestrzeganie przyjmowania leku przez pacjenta, w porównaniu z lekami (tymi samymi lub z tej samej grupy) stosowanymi w takich samych (lub równoważnych) dawkach w osobnych tabletkach.
W tym przeglądzie sytematycznym zadano pytanie, jakie są korzyści i działania niepożądane związane z zastosowaniem ACEI i ARB (pojedynczo lub w skojarzeniu) u chorych na stabilną chorobę niedokrwienną serca bez niewydolności serca lub z LVEF >40%, otrzymujących standardowe leczenie.
U chorych przyjmujących ASA w dawce 75–325 mg/d w ramach profilaktyki sercowo-naczyniowej stosowanie famotydyny w dawce 20 mg 2 × dz., w porównaniu z placebo, skutecznie zapobiegało wystąpieniu wrzodu żołądka, dwunastnicy lub nadżerkowego zapalenia przełyku.
Famotydyna w porównaniu z pantoprazolem mniej skutecznie zapobiega nawrotom choroby u chorych z wyleczonym wrzodem trawiennym lub z wyleczoną nadżerką błony śluzowej żołądka lub dwunastnicy związanymi z przyjmowaniem ASA w małej dawce.
W tym przeglądzie systematycznym z metaanalizą 4 badań z randomizacją autorzy zadali pytanie, czy intensywna kontrola glikemii, w porównaniu ze zwykłą kontrolą, u chorych na cukrzycę typu 2 zmniejsza ryzyko poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć