Zarówno ACEI, jak ARA zmniejszają ryzyko progresji nefropatii cukrzycowej.
U chorych w ciężkim stanie klinicznym z towarzyszącą hiperglikemią stosowanie insuliny zmniejsza ryzyko zgonu w okresie hospitalizacji i 30 dni po wypisaniu ze szpitala.
Klopidogrel stosowany w leczeniu świeżego zawału serca z uniesieniem ST razem z lekiem fibrynolitycznym i ASA (część chorych otrzymywała także heparynę) zwiększył częstość skutecznej reperfuzji i zmniejszył ryzyko ponownego zawału w okresie 30 dni, w porównaniu z placebo.
Udzielenie matce przez przeszkolonego lekarza rodzinnego lub pediatrę specjalistycznej porady w ciągu 2 tygodni od wypisania z oddziału położniczego było skuteczną metodą utrzymana karmienia piersią w porównaniu ze standardowym postępowaniem.
Karmienie przez 12 tygodni zdrowych niemowląt w wieku 4-10 miesięcy uczęszczających do żłobka mlekiem następnym zawierającym probiotyki (Bifidobacterium lactis Bb-12 lub Lactobacillus reuteri) w porównaniu z karmieniem standardowym mlekiem zmniejsza częstość występowania epizodów ostrej biegunki i skraca czas jej trwania, ale nie wpływa na częstość występowania chorób układu oddechowego. Wydaje się, że L. reuteri jest skuteczniejszy niż B. lactis Bb-12.
Długo działające beta2-mimetyki wziewne stosowane u chorych na astmę oskrzelową przewlekłą efektywniej poprawiają przebieg kliniczny choroby.
Flutikazon stosowany u chorych na astmę oskrzelową przewlekłą w dawce nominalnej, równej połowie dawki beklometazonu lub budezonidu powoduje, w porównaniu z beklometazonem lub budezonidem, niewielkie, statystycznie istotne zmniejszenie parametrów obturacji oskrzeli.
U chorych na RZS ścisła kontrola choroby, obejmująca monitorowanie jej aktywności i intensyfikowanie leczenia dała lepsze efekty kliniczne, w porównaniu z postępowaniem rutynowym.
Glikokortykosteroidy w porównaniu z placebo zmniejszają nasilenie objawów klinicznych krupu wirusowego u dzieci już w ciągu 6 godzin po podaniu leku, zmniejszają ryzyko hospitalizacji i skracają czas pobytu w szpitalu oraz redukują częstość stosowania epinefryny.
Zastosowanie acyklowiru u dzieci chorych na ospę wietrzną w ciągu 24 godzin od pojawienia się wysypki zmniejsza, w porównaniu z placebo, maksymalną ilość wykwitów i skraca czas utrzymywania się gorączki, jednak nie skraca okresu pojawiania się nowych wykwitów. Na podstawie uzyskanych wyników autorzy metaanalizy nie zalecają rutynowego stosowania acyklowiru w leczeniu ospy wietrznej u poza tym zdrowych dzieci.
Według autorów metaanalizy brakuje wiarygodnych danych, aby zalecać stosowanie środków odkażających w leczeniu liszajca zakaźnego. U osób z ograniczoną chorobą miejscowe stosowanie mupirocyny lub kwasu fusydowego jest tak samo skuteczne, a nawet skuteczniejsze niż ogólnie podawane antybiotyki i powoduje mniej działań niepożądanych. Brakuje wiarygodnych danych porównujących skuteczność leczenia miejscowego i ogólnego u osób z rozległymi
U chorych na stabilną chorobę wieńcową intensywne leczenie hipolipemizujące atorwastatyną w dawce 80 mg/d przez 4,9 roku (mediana), w porównaniu z leczeniem atorwastatyną w dawce 10 mg/d, wiązało się ze zmniejszeniem ryzyka poważnych incydentów sercowo-naczyniowych ocenianych łącznie oraz poważnych incydentów wieńcowych, nie wpływając znamiennie na ryzyko zgonu, przy większej częstości zdarzeń niepożądanych.
Skoniugowana szczepionka przeciwko pneumokokom zmniejsza w porównaniu z placebo częstość występowania zakażenia inwazyjnego wywołanego przez S. pneumoniae oraz rozpoznanego na podstawie RTG zapalenia płuc u dzieci do 2. roku życia.
Aktywna promocja karmienia piersią ze wsparciem dla karmiących matek realizowana przez pracowników ochrony zdrowia lub kobiety, które mają osobiste doświadczenie w karmieniu piersią, jest skuteczną metodą upowszechniania karmienia niemowląt piersią co najmniej przez 6 miesięcy i zmniejsza ryzyko zachorowania niemowlęcia na biegunkę infekcyjną.
Według autorów metaanalizy stosowanie antybiotyków w leczeniu ostrego zapalenia ucha środkowego u dzieci skraca, w porównaniu z placebo, czas utrzymywania się bólu ucha, nie zmienia jednak ryzyka wystąpienia bliskich i odległych powikłań OZUŚ, a zwiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
Założenie dreników tympanostomijnych u dzieci chorych na wysiękowe zapalenie ucha w porównaniu z leczeniem zachowawczym lub jedynie nacięciem błony bębenkowej przynosi niewielką poprawę słuchu w pierwszym roku po zabiegu, nie wpływa na rozwój mowy i rozwój intelektualny dziecka, a jest związane z ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć