Karmienie dzieci chorych na atopowe zapalenie skóry hydrolizatem białek serwatkowych o znacznym stopniu hydrolizy wzbogaconym w Lactobacillus lub Lactobacillus rhamnosus nie zmniejszyło nasilenia objawów choroby w porównaniu z żywieniem samym hydrolizatem.
Przewlekłe stosowanie flutikazonu wziewnie u małych dzieci z epizodami świszczącego oddechu nie zmieniło, w porównaniu z placebo, ryzyka wystąpienia kolejnych epizodów i rozwoju astmy oraz nie wpłynęło na czynność płuc ani nadreaktywność oskrzeli w 5. roku życia dziecka.
Budezonid stosowany wziewnie w dawce 200 mg łącznie z montelukastem u dzieci chorych na astmę przewlekłą o umiarkowanym nasileniu był mniej skuteczny w zapobieganiu zaostrzeniom choroby niż budezonid stosowany w dawce 400 mg.
Doustne podanie pojedynczej dawki prednizolonu dzieciom z objawami krupu wirusowego o łagodnym lub umiarkowanym przebiegu było mniej skuteczne niż podanie deksametazonu w zapobieganiu ponownym wizytom w ambulatorium podczas tej samej choroby.
Wziewne podanie pojedynczej dawki formoterolu za pomocą inhalatora proszkowego u dzieci z napadem astmy powysiłkowej jest co najmniej tak samo skuteczne jak wziewne podanie pojedynczej dawki terbutaliny.
Wzbogacenie hydrolizatu serwatkowego o znacznym stopniu hydrolizy w oligosacharydy prebiotyczne zmniejszyło częstość występowania atopowego zapalenia skóry w pierwszych 6 miesiącach życia u dzieci z grupy zwiększonego ryzyka rozwoju chorób alergicznych.
Stan odżywienia i wzrastanie dzieci z alergią na białka mleka krowiego karmionych preparatami sojowymi i hydrolizatami serwatkowymi o znacznym stopniu hydrolizy białka nie różnił się istotnie. Według Autorów badania wybór konkretnego preparatu należy oprzeć na jego indywidualnej tolerancji przez dziecko.
Zastosowanie u chorych na astmę przewlekłą podczas zaostrzenia wziewnego leku przeciwcholinergicznego (zwłaszcza w powtarzanej dawce) łącznie z wziewnym krótko działającym beta2-mimetykiem jest bezpieczne i skuteczniejsze niż podanie samego wziewnego krótko działającego beta2-mimetyku.
Podawanie wziewnych glikokortykosteroidów dzieciom w 2. i 3. roku życia należącym do grupy ryzyka rozwoju astmy nie zmieniło w porównaniu z placebo ryzyka rozwoju choroby u dzieci w wieku przedszkolnym (po zaprzestaniu leczenia).
U dorosłych i dzieci chorych na astmę przewlekłą lekką lub umiarkowaną stosowanie budezonidu i formoterolu z jednego inhalatora regularnie i doraźnie – w porównaniu ze stosowaniem budezonidu z formoterolem regularnie i terbutaliny doraźnie oraz ze stosowaniem samego budezonidu w większej dawce regularnie i terbutaliny doraźnie – zmniejszyło ryzyko zaostrzeń astmy wymagających stosowania GKS doustnie i poprawiło kontrolę astmy.
Stosowanie podczas napadu astmy oskrzelowej u dorosłych i dzieci wziewnych beta-mimetyków za pomocą MDI przez komorę przedłużającą jest co najmniej tak samo skuteczne, jak stosowanie w nebulizacji. U dzieci podawanie beta-mimetyków za pomocą MDI przez komorę przedłużającą w porównaniu z nebulizacją skraca czas pobytu w ambulatorium pomocy doraźnej i powoduje mniejsze zwiększenie częstotliwości rytmu serca.
Montelukast, podawany doustnie raz dziennie dzieciom w wieku 6-14 lat chorym na astmę przewlekłą lekką, nie mniej skutecznie niż flutikazon, podawany wziewnie 2 razy dziennie, zwiększał odsetek dni bez objawów astmy podczas 12 miesięcy leczenia. W odniesieniu do pozostałych ocenianych w badaniu punktów końcowych skuteczność montelukastu była mniejsza niż skuteczność flutikazonu.
Montelukast stosowany przez 12 miesięcy u dzieci w wieku 2-5 lat chorych na epizodyczną astmę oskrzelową zmniejszał w porównaniu z placebo liczbę epizodów zaostrzeń astmy.
Podstawowymi lekami stosowanymi w leczeniu astmy oskrzelowej przewlekłej u dzieci są beta-mimetyki i glikokortykosteroidy, które można podawać zarówno w leczeniu przewlekłym, jak i w czasie napadów choroby.
Według Autorów badania rutynowe stosowanie diety bezlaktozowej u pacjentów z rozpoznaną alergią na białka mleka krowiego jest nieuzasadnione, a obserwowane wcześniej reakcje niepożądane po podaniu preparatów zawierających laktozę wynikają raczej z zanieczyszczenia tych preparatów białkami mleka krowiego niż nietolerancji laktozy.
U chorych na świeżo rozpoznaną astmę przewlekłą lekką, niewymagających według lekarza prowadzącego stosowania GKS wziewnych, wcześnie rozpoczęte i kontynuowane przez 3 lata stosowanie budezonidu w małej dawce zmniejszyło ryzyko zaostrzeń choroby i nieznacznie poprawiło czynność płuc.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć