U chorych operowanych z powodu guzków krwawniczych miejscowa podaż środka znieczulającego w porównaniu z niepodawaniem środka znieczulającego wiąże się z mniejszym natężeniem bólu.
Stosowanie otwartej sfinkterotomii bocznej w znieczuleniu ogólnym u osób z przewlekłą szczeliną odbytu niepoddającą się leczeniu zachowawczemu w porównaniu z dwoma wstrzyknięciami toksyny botulinowej w całkowitej dawce 20 U wiązało się z mniejszym ryzkiem przetrwania szczeliny, mniejszym ryzykiem nawrotu szczeliny oraz z większym ryzykiem średniego stopnia zaburzeń kontroli wydalania stolca i gazów.
Stosowanie wentylacji z użyciem mieszanki zawierającej 80% tlenu w czasie operacji i 2–6 godzin po jej zakończeniu w porównaniu ze stosowaniem mieszanki zawierającej 30% lub 35% tlenu wiąże się z mniejszym ryzykiem zakażenia miejsca operowanego, również w grupie chorych operowanych planowo z powodu chorób jelita grubego i odbytnicy.
U chorych z ciężką sepsą lub we wstrząsie septycznym GKS stosowane w małej dawce przez >=5 dni zmniejszają ryzyko zgonu w okresie 28 dni obserwacji.
U zaintubowanych dorosłych profilaktyczne stosowanie GKS pozajelitowo (zwłaszcza w 4 dawkach) przed planowaną ekstubacją zmniejsza ryzyko obrzęku krtani po ekstubacji i ponownej intubacji z powodu obrzęku krtani.
U ciężko chorych dorosłych przebywających na OIT ścisła kontrola glikemii, w porównaniu ze zwykłą kontrolą glikemii, zwiększa ryzyko hipoglikemii, nie wpływa znamiennie na ryzyko zgonu i ryzyko konieczności dializoterapii, ale zmniejsza ryzyko sepsy (efekt stwierdzony tylko u chorych na pooperacyjnym OIT).
U chorych w stanie wstrząsu septycznego stosowanie hydrokortyzonu w porównaniu z placebo nie zmniejszyło ryzyka zgonu w ciągu 28 dni obserwacji i nie zwiększyło prawdopodobieństwa opanowania wstrząsu, ale skróciło czas do jego opanowania.
U chorych z ciężką sepsą lub we wstrząsie septycznym ani intensywna insulinoterapia, ani wlew skrobi hydroksyetylowanej nie zmniejszyły ryzyka zgonu, natomiast powodowały istotne skutki niepożądane – badanie VISEP
U chorych z nagłym zatrzymaniem krążenia samo uciskanie klatki piersiowej przez przygodnego świadka, w porównaniu z pełną resuscytacją krążeniowo-oddechową, wiązało się z nieznamiennie większym prawdopodobieństwem korzystnego stanu neurologicznego chorego w 30 dni po zatrzymaniu krążenia i jest, według autorów, preferowaną techniką resuscytacji w tej sytuacji klinicznej. Podjęcie jakichkolwiek czynności resuscytacyjnych przez przygodnego świadka w porównaniu z niepodjęciem resuscytacji, zwiększa prawdopodobieństwo korzystnego stanu neurologicznego chorego w 30 dni po zatrzymaniu krążenia.
Podawanie heparyny w ciągłym wlewie do cewnika założonego do dużego naczynia żylnego u noworodków było bezpieczne i przedłużyło czas utrzymania drożności cewnika.
Przedłużone przed- i pooperacyjne ogrzewanie chorych poddawanych rozległym planowym operacjom brzusznym w porównaniu z ogrzewaniem wyłącznie podczas operacji wiązało się ze zmniejszeniem ryzyka powikłań pooperacyjnych, nie wpływając na czas pobytu w szpitalu.
U chorych na ARDS utrzymujący się przez >=7 dni zastosowanie metyloprednizolonu, w porównaniu z placebo, nie wpłynęło na ryzyko zgonu, chociaż skróciło czas inwazyjnej wentylacji mechanicznej. W podgrupie chorych, u których stosowanie GKS rozpoczęto po >=14 dniach od rozpoznania ARDS, zastosowanie metyloprednizolonu zwiększyło ryzyko zgonu.
U chorych leczonych na oddziałach intensywnej terapii (OIT) z przyczyn internistycznych insulinoterapia intensywna, w porównaniu z konwencjonalną, nie zmniejszyła ryzyka zgonu z jakiejkolwiek przyczyny w szpitalu, natomiast zmniejszyła ryzyko wystąpienia niewydolności nerek i przedłużonej sztucznej wentylacji. Ryzyko zgonu zmniejszyło się w podgrupie chorych przebywających na OIT >=3 dni (grupy tej nie udało się jednak zidentyfikować na początku badania). Stosowanie insulinoterapii intensywnej wiązało się z częstszym występowaniem hipoglikemii.
Effect of low-dose mobile versus traditional epidural techniques on mode of delivery: a randomised controlled study
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć