U chorych na powikłane zapalenie wyrostka robaczkowego bez rozlanego zapalenia otrzewnej leczenie zachowawcze, w porównaniu z wczesną operacją wycięcia wyrostka robaczkowego, wiązało się z mniejszym ryzykiem wystąpienia powikłań (...)
U chorych operowanych planowo z powodu żylaków kończyn dolnych podanie jednej dawki amoksycyliny z kwasem klawulanowym w porównaniu z niepodawaniem antybiotyku wiązało się z mniejszym ryzykiem wystąpienia objawów zakażenia rany, konieczności leczenia antybiotykami oraz konieczności poszukiwania pomocy lekarskiej w ciągu pierwszych 2 tygodni po zabiegu.
U chorych poddanych operacji w zakresie jelita grubego stosowanie techniki laparoskopowej w porównaniu z techniką otwartą wiązało się z mniejszym ryzykiem zakażeń miejsca operowanego.
U planowo operowanych sposobem laparoskopowym chorych na raka jelita grubego z grupy dużego ryzyka w porównaniu z grupą chorych z grupy dużego ryzyka, operowanych sposobem otwartym, nie stwierdzono większego ryzyka powikłań w ciągu 30 dni od operacji.
Stosowanie otwartej sfinkterotomii bocznej w znieczuleniu ogólnym u osób z przewlekłą szczeliną odbytu niepoddającą się leczeniu zachowawczemu w porównaniu z dwoma wstrzyknięciami toksyny botulinowej w całkowitej dawce 20 U wiązało się z mniejszym ryzkiem przetrwania szczeliny, mniejszym ryzykiem nawrotu szczeliny oraz z większym ryzykiem średniego stopnia zaburzeń kontroli wydalania stolca i gazów.
Stosowanie nasączonych roztworem gentamycyny gąbek kolagenowych podczas zamykania rany brzusznej po operacjach w zakresie jelita grubego w porównaniu z niestosowaniem gąbek wiązało się z większym ryzykiem zakażenia miejsca operowanego.
Wykonanie cholecystektomii laparoskopowej u chorych na ostre kamicze zapalenie pęcherzyka żółciowego w ciągu 7 dni od wystąpienia objawów w porównaniu z wykonaniem operacji po co najmniej 6 tygodniach nie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem powikłań, natomiast jest związane z krótszym pobytem w szpitalu i mniejszą liczbą utraconych dni pracy.
U chorych operowanych z powodu niepowikłanej, nienawrotowej przepukliny pachwinowej (jedno- lub obustronnej) sposobem TEP zastosowanie lekkich siatek z tworzyw sztucznych w porównaniu z zastosowaniem ciężkich siatek z tworzyw sztucznych wiązało się ze zmniejszeniem ruchliwości plemników.
W grupie chorych poddawanych operacjom w obrębie jamy brzusznej ze wskazań planowych stosowanie robota chirurgicznego Da Vinci w porównaniu z operacją laparoskopową bez użycia robota skutkuje w przypadku niektórych wskazań wyższymi kosztami i dłuższym czasem trwania zabiegu.
U chorych operowanych z powodu objawowych guzków krwawniczych w stopniu III lub IV wykonanie hemoroidektomii z zastosowaniem aparatu LigaSureTM w porównaniu z operacją sposobem Longo wiązało się z przejściowym zmniejszeniem ryzyka utrzymującego się wypadania guzka krwawniczego po 4 tygodniach od zabiegu.
Biegunka związana z zakażeniem C. difficile u chorych poddawanych operacjom brzusznym wiązała się z mniejszym ryzykiem zgonu niż w grupie chorych leczonych na oddziałach internistycznych.
U chorych z objawami niedrożności jelita cienkiego podanie doustnie środka cieniującego rozpuszczalnego w wodzie, w porównaniu z niepodaniem takiego środka, zmniejsza ryzyko konieczności operacji, a także skraca czas do oddania pierwszego stolca i czas hospitalizacji.
Przygotowanie pola operacyjnego u chorych poddawanych operacjom brzusznym, torakochirurgicznym, ginekologicznym, urologicznym i innym alkoholowym roztworem chlorheksydyny w porównaniu z jodopowidonem wiązało się z mniejszym ryzykiem zakażenia miejsca operowanego.
Dwuetapowe leczenie guzów zamykających światło lewej połowy okrężnicy obejmujące doraźne endoskopowe założenie stentu i odroczoną operację laparoskopową wiązało się mniejszym prawdopodobieństwem konieczności reoperacji oraz wyłonienia definitywnego odbytu sztucznego w porównaniu z doraźnym leczeniem sposobem otwartym.
Laparoskopowa operacja chorych na raka odbytnicy wiązała się z mniejszą śródoperacyjną utratą krwi oraz dłuższym czasem operacji i podobnym ryzykiem powikłań oraz podobnymi odsetkami wznów miejscowych i przeżyć.
Według autorów u chorych kwalifikowanych do operacji sposobem Nissena metodą z wyboru powinna być metoda laparoskopowa.
Stosowanie wentylacji z użyciem mieszanki zawierającej 80% tlenu w czasie operacji i 2–6 godzin po jej zakończeniu w porównaniu ze stosowaniem mieszanki zawierającej 30% lub 35% tlenu wiąże się z mniejszym ryzykiem zakażenia miejsca operowanego, również w grupie chorych operowanych planowo z powodu chorób jelita grubego i odbytnicy.
Optymalne leczenie operacyjne raka pęcherzyka żółciowego (RPŻ) zależy od zaawansowania nowotworu. Ogólne zasady dotyczące rozległości zabiegu resekcyjnego opierają się na zaawansowaniu cechy T w klasyfikacji TNM, ale przydatne jest również uwzględnienie umiejscowienia guza i typu wzrostu.
Wyniki leczenia chorych na wysięk opłucnowy w przebiegu nowotworu złośliwego za pomocą pleurodezy talkowej wykonywanej techniką wideotorakoskopową lub za pomocą podaży zawiesiny talku przez dren są podobne.
Stosowanie samoprzylepnych folii antyseptycznych nie wiąże się ze zmniejszeniem ryzyka zakażenia miejsca operowanego u chorych poddawanych operacjom ogólnochirurgicznym (w tym brzusznym), kardiochirurgicznym, stawu biodrowego i u kobiet poddawanych cięciu cesarskiemu, a może nawet wiązać się ze zwiększeniem owego ryzyka.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć