Stosowanie drenażu ssącego w porównaniu z zaniechaniem takiego postępowania u chorych operowanych z powodu niezłośliwych i złośliwych chorób tarczycy wiązało się z podobnym ryzykiem powstania krwiaka lub zbiornika płynu surowiczego w loży po gruczole tarczowym. Ponadto u chorych, u których rutynowo stosowano drenaż ssący, czas pobytu w szpitalu był dłuższy o około 1,5 dnia.
U chorych z krwawieniem z górnego odcinka przewodu pokarmowego stosowanie przed endoskopią omeprazolu dożylnie w dużej dawce w porównaniu z placebo zmniejszyło potrzebę (częstość) endoskopowego tamowania krwawienia w czasie tej samej endoskopii i skróciło czas hospitalizacji. U chorych z wrzodem trawiennym zmniejszyło ponadto częstość czynnego krwawienia i zwiększyło odsetek chorych z białym dnem owrzodzenia w endoskopii.
Częściowe wycięcie paznokcia oraz wycięcie macierzy w porównaniu z częściowym wycięciem paznokcia oraz miejscowym zastosowaniem przymoczków z roztworu fenolu u chorych, u których rozpoznano wrastający paznokieć stopy, wiązało się z większym ryzykiem nawrotu choroby, ale nie miało wpływu na ryzyko zakażenia.
Jednorazowe podanie ampicyliny z sulbaktamtem podczas wprowadzania do znieczulenia ogólnego w porównaniu z cefuroksymem u chorych planowo operowanych z powodu kamicy żółciowej sposobem otwartym lub laparoskopowym wiązało się z mniejszym ryzykiem zakażenia rany chirurgicznej.
Współczesne poglądy na temat leczenia zakrzepowego zapalenia żył powierzchownych (ZZŻP) są bardzo rozbieżne.
Zastosowanie gastrografiny w porównaniu z placebo lub standardowym postępowaniem u chorych, u których rozpoznano zrostową niedrożność jelita cienkiego, nie różni się znamiennie pod względem ryzyka konieczności operacji, powikłań i zgonu.
Zaniechanie drenażu jamy otrzewnej w porównaniu z umieszczeniem drenu pod wątrobą po otwartej niepowikłanej cholecystektomii nie zwiększa ryzyka powikłań pooperacyjnych. Pozostawienie drenu zwiększa prawdopodobieństwo zakażenia rany chirurgicznej oraz zakaźnych powikłań płucnych.
Przedłużone przed- i pooperacyjne ogrzewanie chorych poddawanych rozległym planowym operacjom brzusznym w porównaniu z ogrzewaniem wyłącznie podczas operacji wiązało się ze zmniejszeniem ryzyka powikłań pooperacyjnych, nie wpływając na czas pobytu w szpitalu.
U chorych na zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych (ZZŻP) kończyn dolnych następujące metody leczenia zmniejszyły ryzyko nawrotu lub progresji ZZŻP: heparyna drobnocząsteczkowa ą pończochy elastyczne, heparyna niefrakcjonowana s.c. + pończochy elastyczne, niesteroidowe leki przeciwzapalne p.o., całkowita resekcja zajętej żyły + pończochy elastyczne (w grupach kontrolnych stosowano placebo lub same pończochy elastyczne). Znamienne wyniki pochodzą jednak tylko z 2 badań z randomizacją, a poszczególne porównania są oparte na pojedynczych badaniach. Żadna z badanych metod nie zmniejszyła ryzyka zapalenia żył głębokich i zatorowości płucnej.
Pierwotne zszycie PŻW bez wprowadzania stentu w porównaniu z umieszczeniem w PŻW drenu T po otwartej eksploracji PŻW z powodu kamicy przewodowej wiąże się z podobnym ryzykiem zgonu w okresie okołooperacyjnym oraz podobnym ryzykiem powikłań pooperacyjnych, ale z mniejszym ryzykiem powikłań zakaźnych. Pierwotne zszycie PŻW z wprowadzeniem stentu w porównaniu z umieszczeniem w PŻ drenu T oceniano w 1 badaniu i nie stwierdzono znamiennych różnic pomiędzy grupami jeśli chodzi o ryzyko jakichkolwiek punktów końcowych.
Przedoperacyjne mycie ciała 4% roztworem chlorheksydyny nie zmniejsza ryzyka zakażenia rany operacyjnej w porównaniu ze stosowaniem placebo, zwykłego mydła lub zaniechaniem mycia.
U chorobliwe otyłych osób poddawanych otwartym operacjom bariatrycznym zastosowanie siatki polipropylenowej podczas zamykania jamy brzusznej w porównaniu z zamknięciem jamy brzusznej bez użycia siatki zmniejszyło ryzyko powstania przepukliny w bliźnie po laparotomii nie wpływając na czas pobytu w szpitalu i nie zwiększający ryzyka powikłań.
Profilaktyczne podanie antybiotyku przed operacją zmniejsza ryzyko zakażenia rany po operacji gruczołu sutkowego i nie zwiększa ryzyka działań niepożądanych.
Stosowanie maści z mupirocyną w porównaniu ze stosowaniem parafiny lub zaniechaniem stosowania jakiejkolwiek maści po wycięciu zmiany skórnej i pierwotnym zszyciu rany oraz zabezpieczeniu jej szczelnym opatrunkiem nie wiązało się ze zmniejszeniem ryzyka zakażenia miejsca operowanego i wszystkich powikłań pooperacyjnych ogółem.
Profilaktyczne stosowanie antybiotyków w przebiegu ostrego martwiczego zapalenia trzustki nie zmniejsza w sposób statystycznie istotny ryzyka zakażenia ogniska martwicy, zgonu, zakażenia pozatrzustkowego lub konieczności podjęcia leczenia operacyjnego w przebiegu ostrego martwiczego zapalenia trzustki. Stosowanie antybiotyków wiąże się ze skróceniem czasu pobytu w szpitalu.
Zmniejszenie przestrzeni martwych i zamknięcie dołu pachowego bez drenażu ssącego, w porównaniu z samym zamknięciem dołu pachowego i pooperacyjnym drenażem ssącym, skróciło czas pobytu w szpitalu bez wpływu na nasilenie bólu i ruchomość w stawie barkowym po usunięciu węzłów chłonnych pachowych z powodu raka sutka u kobiet poddanych leczeniu oszczędzającemu.
Zastosowanie opioidów u osób zgłaszających się do oddziałów pomocy doraźnej z powodu ostrego bólu brzucha może zwiększyć, w porównaniu z podaniem placebo, ryzyko zmiany wyniku badania fizykalnego (przede wszystkim wówczas, gdy analgezja jest skuteczna). Nie stwierdzono jednak wpływu stosowania opioidów na ryzyko błędnego postępowania (tj. niepotrzebna operacja lub błędna decyzja o opóźnieniu interwencji operacyjnej).
Wycięcie nerwu biodrowo-pachwinowego podczas otwartej operacji naprawczej przepukliny pachwinowej sposobem Lichtensteina zmniejszyło ryzyko bólu przewlekłego w okolicy pachwinowej zarówno w spoczynku, jak podczas aktywności fizycznej.
Zastosowanie roztworu fosforanu sodu, w porównaniu z roztworem PEG lub pikosiarczanu sodu, zwiększa prawdopodobieństwo dobrego lub bardzo dobrego przygotowania jelita grubego do kolonoskopii. Roztwór PEG ma więcej działań niepożądanych w porównaniu z roztworem pikosiarczanu sodu.
Profilaktyczne stosowanie antybiotyku, w porównaniu z podaniem placebo podczas operacji naprawczej sposobem otwartym przepukliny pachwinowej lub udowej (z wszczepieniem siatki z tworzywa sztucznego) prawdopodobnie zmniejsza ryzyko zakażenia rany chirurgicznej, ale dostępne dane nie pozwalają wykluczyć, że postępowanie to nie ma wpływu na ryzyko zakażenia. Konieczne jest przeprowadzenie kolejnych badań, aby ocenić przydatność profilaktycznego stosowania antybiotyku w tym celu. W analizowanych doniesieniach częstość występowania głębokich zakażeń ran chirurgicznych była tak mała, że zasadność profilaktycznego stosowanie antybiotyku w celu zapobiegania takim zakażeniom jest wątpliwa.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć