U chorych na ZZSK stosowanie adalimumabu wiązało się ze zmniejszeniem natężenia bólu, zmęczenia i sztywności oraz z poprawą mierzonych aspektów jakości życia związanych z bólem i zmęczeniem.
U chorych na astmę lekką lub umiarkowaną dodanie do glikokortykosteroidu wziewnego (GKSw) montelukastu, w porównaniu z dodaniem placebo lub niestosowaniem dodatkowego leku/placebo, poprawia kontrolę objawów choroby i nie zwiększa ryzyka objawów niepożądanych. Dodanie do GKSw montelukastu, w porównaniu z dodaniem salmeterolu w krótszym okresie obserwacji (12 tygodni), wiąże się z częstszym występowaniem zaostrzeń i nie zwiększa ryzyka objawów niepożądanych, a w dłuższym okresie obserwacji (48 tygodni) podobnie wpływa na ryzyko zaostrzeń i wiąże się z mniejszym ryzykiem objawów niepożądanych.
U dzieci chorych na ostre zapalenie ucha środkowego, u których zdecydowano się odsunąć decyzję o włączeniu antybiotyku o 3 dni zależnie od zmiany stanu klinicznego dziecka (strategia "czujnego wyczekiwania"), niewystawienie recepty na antybiotyk podczas pierwszej wizyty lekarskiej zmniejszyło odsetek dzieci, które otrzymały antybiotyk, w porównaniu z dziećmi, których rodzice od razu otrzymywali receptę.
Tak u osób zdrowych, jak i u chorych na różne choroby suplementacja witaminy A, witaminy E lub beta-karotenu zwiększa ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, a stosowanie witaminy C i selenu nie wpływa na umieralność.
Suplementacja wapnia u osób zdrowych zmniejsza ryzyko złamań potwierdzonych na podstawie badania radiologicznego lub rozpoznania lekarskiego.
DŚ i DUW skuteczniej zmniejszają masę ciała niż DUT.
U chorych na umiarkowaną lub ciężką POChP regularne przyjmowanie salmeterolu z flutikazonem lub samego flutikazonu, lub samego salmeterolu zmniejszyło tempo pogarszania się czynności płuc.
ASA w połączeniu z dipirydamolem ER zapobiegały powtórnemu udarowi mózgu z podobną skutecznością jak klopidogrel.
Telmisartan nie zmniejszył znamiennie ryzyka powtórnego udaru mózgu, poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych i cukrzycy u chorych po przebytym niedokrwiennym udarze mózgu.
U chorych na astmę przyjmujących przewlekle glikokortykosteroidy wziewne regularne stosowanie długo działających beta2-mimetyków wziewnych (LABA) nie zwiększa ryzyka hospitalizacji i wystąpienia poważnych zdarzeń niepożądanych związanych z astmą. Nie określono wpływu LABA na ryzyko intubacji dotchawiczej i zgonu związanego z astmą, ponieważ te punkty końcowe występowały bardzo rzadko w analizowanych badaniach.
Stosowanie przez 2 lata leczenia metotreksatu (MTX; i w razie obrzęku stawu betametazonu dostawowo) wiązało się, według autorów badania, ze skuteczną kontrolą choroby i niewielkimi zmianami radiologicznymi. Stosowanie MTX i cyklosporyny A (CyA) w porównaniu ze stosowaniem MTX bez CyA wiązało się z uzyskaniem poprawy klinicznej mierzonej niektórymi parametrami (ACR 20, ACR 50) u większego odsetka chorych, ale nie wpływało na prawdopodobieństwo uzyskania remisji i postęp zmian ocenianych radiologicznie.
Stosowanie bupropionu w dawce 300 mg/24 h wraz ze wsparciem behawioralnym u zmotywowanej młodzieży zwiększyło szansę na krótkotrwałe zaprzestanie palenia. Efekt ten był słabszy niż u dorosłych i szybko zanikał po zakończeniu leczenia.
U chorych na umiarkowaną lub ciężką stabilną POChP stosowanie przewlekłe długo działających beta2-mimetyków (LABA), w porównaniu z placebo, zmniejsza ryzyko poważnych zaostrzeń choroby i nie wpływa na ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny i zgonu z przyczyn oddechowych. W porównaniu z LABA, bromek tiotropium zmniejsza ryzyko zaostrzeń POChP, a leczenie skojarzone LABA z wziewnym glikokortykosteroidem zmniejsza ryzyko zgonu z przyczyn oddechowych w porównaniu ze stosowaniem samego LABA.
U chorych na chorobę wieńcową potwierdzoną w koronarografii szczepienie przeciwko grypie w porównaniu z podaniem placebo zmniejszyło w ciągu 12 miesięcy ryzyko analizowanych łącznie epizodów niedokrwienia mięśnia sercowego wymagających hospitalizacji. Badanie nie wykazało wpływu szczepienia na ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych i znamiennego wpływu na ryzyko poważnych zdarzeń sercowych.
Podanie doustnie 24% roztworu sacharozy, a następnie smoczka do ssania przed wykonaniem wstrzyknięcia jest prostą metodą zmniejszającą, w porównaniu z placebo, nasilenie bólu związanego ze szczepieniem niemowląt w wieku 2 i 4 miesiące.
GKS doustne, w porównaniu z placebo i z 5-ASA, zwiększają prawdopodobieństwo uzyskania remisji u chorych na ChC.
Zastosowanie wody wodociągowej (przegotowanej lub nie) do płukania rany nie zwiększa ryzyka jej zakażenia, a w przypadku ran ostrych u osób dorosłych może to ryzyko zmniejszyć.
U chorych z wczesnym (<2 lat) RZS dodanie do metotreksatu cyklosporyny i prednizolonu zmniejsza ryzyko występowania nowych nadżerek w badaniu radiologicznym, ale zwiększa ryzyko objawów niepożądanych.
Inhibitory 5-alfa-reduktazy, w porównaniu z placebo, zmniejszają ryzyko raka stercza, ale częściej wywołują objawy niepożądane; natomiast w porównaniu z alfa-blokerami mają podobny wpływ na ryzyko zgonu i z podobną częstością wywołują objawy niepożądane.
Hioscyna w porównaniu z placebo skutecznie zapobiega nudnościom związanym z chorobą lokomocyjną, jednak może powodować senność, niewyraźne widzenie i suchość w ustach.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć