Czy skuteczność preparatu w badaniu uzasadnia jego stosowanie w ogólnej populacji?
U chorych na zaawansowanego czerniaka po leczeniu chirurgicznym ryzyko nawrotu choroby i zgonu z jej powodu pozostaje duże. Czy użycie wirusa onkolitycznego talimogen laherparepwek (T-VEC) w skojarzeniu z leczeniem chirurgicznym poprawia wyniki leczenia?
Czy zastosowanie dabrafenibu wraz z trametynibem w pierwszej linii leczenia chorych na nieresekcyjnego lub przerzutowego czerniaka wiązało się z długotrwałą korzyścią w zakresie OS lub PFS?
Charakterystyczną cechą atopowego zapalenia skóry jest uporczywy i bardzo nasilony świąd skóry mogący powodować przebudzenia w trakcie snu lub nawet bezsenność.
Zapoznaj się z wynikami badania.
Autorzy badania ocenili skuteczność i bezpieczeństwo leczenia adiuwantowego niwolumabem i ipilimumabem u chorych na czerniaka w stopniach zaawansowania klinicznego IIIB, IIIC lub IV, po resekcji chirurgicznej.
Omawiane badanie, porównujące ipilimumab z placebo w leczeniu adiuwantowym, było pierwszym badaniem, oceniającym zastosowanie zarejestrowanego już leku, wydłużającego przeżycie całkowite u chorych na czerniaka w leczeniu adiuwantowym i pierwszym z zastosowaniem inhibitora immunologicznego punktu kontrolnego w tym wskazaniu.
Do niedawna wyniki leczenia chorych na zaawansowanego i uogólnionego czerniaka były niezadowalające – mediana przeżycia wynosiła 6–10 miesięcy, a 5 lat przeżywało mniej niż 10% chorych. Sytuacja zmieniła się po wprowadzeniu do praktyki klinicznej immunoterapii nieswoistej oraz leczenia ukierunkowanego molekularnie. Czy zaprezentowane podczas ASCO 2018 wyniki dotyczące 5-letniej przeżywalności chorych na zaawansowanego czerniaka zapowiadają przełom w leczeniu?
Zapraszamy do zapoznania się z wynikami pierwszego badania oceniającego wartość połączenia terapii wirusem onkolitycznym z inhibitorem punktów kontrolnych. Czy terapia łączona jest skuteczniejsza od dotychczas stosowanych monoterapii?
Nowoczesna immunoterapia oraz stosowanie inhibitorów BRAF/MEK znacząco poprawiły rokowanie dla chorych w IV stopniu zaawansowania czerniaka. Doprowadziło to do prób wykorzystania tych leków u chorych z grupy dużego ryzyka, w III stopniu zaawansowania choroby. Do niedawna standardem postępowania u tych chorych była pełna ocena stanu węzłów chłonnych. Czy obecnie możliwy jest nowy, lepszy model prognostyczny?
Czy natychmiastowe całkowite wycięcie węzłów chłonnych wydłuża przeżywalność związaną z nowotworem u chorych na czerniaka z przerzutem w wartowniczym węźle chłonnym?
Charakterystyka gorączki występującej u chorych na zaawansowanego czerniaka z mutacją punktową BRAF V600E/K poddanych leczeniu skojarzonemu dabrafenibem i trametynibem w ramach badania klinicznego fazy I/II
Wyniki komentowanego badania wskazują na dobrą i podobną skuteczność klindamycyny i kotrimoksazolu, zarówno u dzieci, jak i u dorosłych, także w różnych postaciach zakażeń skóry i tkanki podskórnej.
Badaniem objęto 903 osoby dorosłe <55. rż. w Australii.
Badania obserwacyjne (kohortowe lub kliniczno-kontrolne), które obejmowały chorych z rakiem skóry (rak podstawnokomórkowy i rak kolczystokomórkowy) oraz zawierały dane na temat korzystania z solarium.
Ogólnoustrojowa profilaktyka antybiotykowa u chorych hospitalizowanych z powodu oparzeń zmniejsza ryzyko zgonu.
Pimekrolimus stosowany miejscowo na skórę twarzy u dzieci chorych na atopowe zapalenie skóry, które źle tolerują leczenie glikokortykosteroidami miejscowymi lub są od nich zależne, jest bezpieczny i zwiększa, w porównaniu z placebo, szansę na ustąpienie objawów choroby.
Stosowanie żelu zawierającego 1,2% fosforan klindamycyny i 2,5% nadtlenku benzoilu było bezpieczne i bardziej skuteczne w leczeniu trądziku pospolitego niż każdy z tych składników podawany osobno.
Lactobacillus rhamnosus GG stosowany u kobiet 4–6 tygodni przed porodem, a następnie u ich dzieci nie zmniejszył ryzyka wystąpienia atopowego zapalenia skóry i nasilenia objawów choroby, natomiast zwiększył ryzyko wystąpienia nawracającego świszczącego zapalenia oskrzeli u dzieci w ciągu pierwszych 2 lat życia?
Żywienie niemowląt z obciążającym wywiadem rodzinnym w kierunku chorób atopowych (które nie mogą być karmione naturalnie) hydrolizatem kazeiny o znacznym stopniu hydrolizy zmniejszyło, w porównaniu ze stosowaniem standardowego mleka modyfikowanego, ryzyko zachorowania na atopowe zapalenie skóry w ciągu 3 pierwszych lat życia dziecka, ale nie wpłynęło na częstość występowania astmy w 3. roku życia.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć