Po zastosowaniu beta-blokera kardioselektywnego u chorych z odwracalnym niewielkim lub umiarkowanym ograniczeniem przepływu powietrza przez drogi oddechowe obserwuje się niewielkie zmniejszenie FEV1, ustępujące po krótkim czasie stosowania leku. Odpowiedź na beta2-mimetyk wziewny jest zachowana u chorych przyjmujących beta-bloker kardioselektywny bez ISA. Stosowanie stosunkowo dużych dawek beta-blokera kardioselektywnego bez ISA nie miało wpływu na FEV1, objawy choroby i potrzebę doraźnego stosowania wziewnego leku rozszerzającego oskrzela.
Dołączenie walsartanu do standardowego leczenia przewlekłej niewydolności serca w II-IV klasie NYHA znamiennie zmniejszyło ryzyko wystąpienia złożonego punktu końcowego (zgon, zatrzymanie krążenia z resuscytacją, hospitalizacja z powodu niewydolności serca i potrzeba stosowania dożylnych leków o dodatnim działaniu inotropowym lub rozszerzającym naczynia krwionośne przez <=4 h bez hospitalizacji), ryzyko hospitalizacji z powodu niewydolności serca oraz objawy kliniczne.
U chorych ze stabilną przewlekłą niewydolnością serca w III lub IV klasie NYHA i frakcją wyrzutową lewej komory <25% metoprolol w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu, dołączony do optymalnego leczenia standardowego obejmującego diuretyki i inhibitor ACE, zmniejszył ryzyko zgonu lub hospitalizacji z dowolnej przyczyny.
Ability of minor elevations of troponins I and T to predict benefis from an early invasive strategy in patients with unstable angina and non-ST elevation myocardial infarction. Results from a randomized trial
Randomized double-blind controlled trial of roxithromycin for prevention of abdominal aortic aneurysm expansion
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć