Rzodkiewka to roślina pochodząca do rodziny krzyżowych (Cruciferae). W sprzedaży dostępne są różne odmiany rzodkiewki. Różnią się one kształtem, kolorem i ostrością. Rzodkiewka jest warzywem chętnie kupowanym, głównie z uwagi na charakterystyczny ostry smak i stosunkowo dużą zawartość niektórych składników pokarmowych.
Fot. Sarah Chai/ pexels.com
Skórka rzodkiewki może mieć barwę od lekko różowej po amarantową, może być jednokolorowa lub dwubarwna. Zabarwienie miąższu jest najczęściej białe, czasami lekko różowe. Miąższ młodych rzodkiewek jest jędrny i soczysty, a wraz z długością przechowywania staje się miękki i gąbczasty.
Rzodkiewka - wartość odżywcza
Rzodkiewka, jak większość warzyw, charakteryzuje się małą wartością energetyczną – 100g tego warzywa dostarcza 14 kcal. Zawartość węglowodanów ogółem wynosi 4,4 g, a błonnika pokarmowego 2,5 g w 100 g produktu.
Zawartość poszczególnych witamin i składników mineralnych zamieszczono w tabeli poniżej.
| Tabela. Zawartość witamin i składników mineralnych w 100 g rzodkiewki | |
|---|---|
| witamina A [µg] | 2 |
| β-karoten [µg] | 9 |
| witamina E [mg] | 0,01 |
| witamina B1 [mg] | 0,026 |
| witamina B2 [mg] | 0,017 |
| witamina B3 [mg] | 0,26 |
| witamina C [mg] | 20,6 |
| sód [mg] | 11 |
| potas [mg] | 236 |
| wapń [mg] | 29 |
| fosfor [mg] | 19 |
| żelazo [mg] | 0,8 |
| magnez [mg] | 9 |
| Źródło: Kunachowicz H., Nadolna I., Iwanow K. i wsp.: Wartość odżywcza wybranych produktów spożywczych i typowych potraw. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2003 | |
Rzodkiewka – wykorzystanie w kuchni
Rzodkiewka to warzywo, które obok pomidora i ogórka jest najczęściej spożywanym warzywem w miesiącach wiosennych. Jej charakterystyczny ostry smak sprawia, że są one doskonałym dodatkiem do twarogu, sałatek oraz jako dodatek do kanapek. Będą też dobrym dodatkiem do chłodnika przygotowanego w miesiącach letnich oraz sosów jogurtowych.
Niektórzy poddają rzodkiewkę procesowi kiszenia. Wygląda to w analogiczny sposób, jak w przypadku kiszenia ogórków. Do słoika z rzodkiewkami dajemy czosnek, korzeń chrzanu oraz koper. Wszystko zalewamy letnią, dobrze osoloną wodą. Odstawiamy w ciemne miejsce. Rzodkiewki można jeść już po 4 dniach.
Kiełki rzodkiewki
Kiełki rzodkiewki wyróżnia wyraźnie ostry smak. Charakteryzują się one wyższą zawartością witaminy C niż rzodkiewka. W piśmiennictwie można znaleźć wartości od 55–70 mg wit. C w 100 g produktu. W jednym z badań, w którym porównywano zawartość polifenoli w przeliczeniu na suchą masę stwierdzono, że kiełki rzodkiewki charakteryzują się ich najwyższą zawartością (w porównaniu z kiełkami słonecznika, brokułów i kiełków fasoli mung). Świadczy to o wysokiej aktywności antyoksydacyjnej tych kiełków.
Dużą zaletą kiełków rzodkiewki jest także fakt, że są one dostępne przez cały rok i z powodzeniem można je uprawiać w domu. Dla osób, które nie zdecydują się na własną uprawę, są one dostępne w sprzedaży w większości sklepów spożywczych.
Kiełki rzodkiewki można wykorzystywać jako składnik sałatek oraz dodatek do kanapek.
