Wprowadzenie
Większość osób zajmujących się praktyką kliniczną postrzega rozmowy na temat seksualności jako problematyczne. Podejmując tematykę seksualną z pacjentami nastoletnimi, możemy mieć wrażenie, że przekraczamy granice intymności i angażujemy się w zagadnienia, które kulturowo postrzegane są jako sfera prywatna. Jednak w przypadku nastolatków pominięcie zagadnień rozwoju seksualnego jest zlekceważeniem fundamentalnych problemów okresu dojrzewania. Należy tu podkreślić, że edukacja seksualna powinna dotyczyć nie tylko metod antykoncepcji, ale również rozwoju fizycznego, w tym postrzegania i akceptacji swojego rozwijającego się ciała przez nastolatka. Jej założeniem jest także pomaganie młodym ludziom w budowaniu umiejętności komunikowania swoich potrzeb, aby potrafili podejmować świadome decyzje dotyczące seksu i swojego zdrowia seksualnego. Warto też pamiętać, że w rozmowach o seksie pośrednio poruszane są niezwykle ważne kwestie, takie jak rozumienie przez nastolatków tego, czym jest intymność, atrakcyjność czy uczuciowość.