Czy w każdym zaostrzeniu astmy wskazane jest krótkotrwałe leczenie doustnymi GKS? Jeżeli tak, to jak długo należy je kontynuować i w jakiej dawce? Czy wystarczy zwiększyć dawkę wGKS (do jakiej wartości i na jak długo)?

01-02-2014
dr hab. n. med. Henryk Mazurek prof. nadzw.
Klinika Pneumonologii i Mukowiscydozy Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc w Rabce-Zdroju

Leczenie doustnymi GKS jest konieczne, jeśli β-mimetyki podawane dziecku z zaostrzeniem astmy nie przynoszą oczekiwanej poprawy po godzinie terapii lub gdy obserwuje się pogorszenie jego stanu. Wskazania do takiego postępowania stanowią także: pogorszenie stanu po przejściowej poprawie, utrzymywanie się obturacji przez ponad dobę od początku leczenia lub niedawne leczenie GKS systemowymi. Proponowana dawka to 0,5–1 mg (do 2 mg) prednizolonu na 1 kg mc./24 h (lub równoważna dawka prednizonu lub metyloprednizolonu). Nie należy przekraczać dawki 20 mg/24 h u dzieci do ukończenia 2. roku życia, 30 mg u dzieci w wieku 3–5 lat i 60 mg u starszych dzieci. Należy unikać stosowania hydrokortyzonu, triamcynolonu i deksametazonu. Wystarczająca jest kuracja 3-dniowa (pod warunkiem uzyskania dostatecznej poprawy), przy czym nie ma konieczności stopniowego zmniejszania dawki. Wykazano, że skuteczność co najmniej 4-krotnego zwiększenia dawki wGKS u dorosłych była podobna do skuteczności kuracji systemowymi GKS. U dzieci poprawa po zwiększeniu dawki wGKS następuje wolniej niż po podaniu doustnym. Dostępne dane nie są wystarczające, aby na ich podstawie zalecać stosowanie wGKS alternatywnie wobec GKS doustnych lub jako uzupełnienie glikokortykoterapii doustnej w leczeniu zaostrzenia astmy.

W badaniu z randomizacją, w którym uczestniczyły dzieci (w wieku 10–60 mies.) ze świstami w przebiegu zakażenia wirusowego, wykazano, że efekt doustnych GKS był podobny do efektu po podaniu placebo. W związku z tym sugeruje się, aby u dzieci bez atopii, ze świstami występującymi wyłącznie w przebiegu zakażeń wirusowych unikać podawania GKS systemowych. (luty 2014 aktualizacja)

Piśmiennictwo

  1. Bacharier L.B., Boner A., Carlsen K.H. i wsp.: Diagnosis and treatment of astma in childhood: a PRACTALL consensus report. Allergy, 2008; 63: 5–34
  2. Chang A.B., Clark R., Sloots T.P. i wsp.: A 5- versus 3-day course of oral corticosteroids for children with asthma exacerbations who are not hospitalised: a randomised controlled trial. Med. J. Aust., 2008; 189: 306–310
  3. Global Initiative for Asthma: Global strategy for asthma management and prevention. National Institutes of Health, National Heart, Lung, and Blood Institute, GINA (www.ginasthma.com)
  4. Panickar J., Lakhanpaul M., Lambert P.C. i wsp.: Oral prednisolone for preschool children with acute virus-induced wheezing. NEJM, 2009; 360: 329–338
  5. Bush A.: Practice imperfect – treatment for wheezing in preschoolers. NEJM, 2009; 360: 409–410

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.

Placówki

Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.

Doradca medyczny

Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej