Jak przeliczyć dawkę glikokortykosteroidów podawanych wziewnie, doustnie, domięśniowo i dożylnie? Jaka jest różnica w sile i szybkości działania w zależności od drogi podania leku?

Odpowiedzi na to pytanie powinien udzielić lekarz farmakolog. Odpowiedź na pytanie dotyczące siły wiązania GKS z receptorem jest stosunkowo łatwa. Ocena efektu klinicznego jest możliwa jedynie w badaniu klinicznym porównującym nie tylko właściwości farmakokinetyczne leków, ale również uzyskane efekty kliniczne – w przypadku astmy oskrzelowej będzie to kontrola przebiegu choroby. Wartości parametrów farmakokinetycznych będą się zmieniały w zależności od stosowany dawek – zwłaszcza dla leków wziewnych. Leki wziewne przyjęło się porównywać z budezonidem lub dwupropionianem beklometazonu, a leków systemowych – z prednizolonem. GKS podane wziewnie, dożylnie i domięśniowo zaczynają działać wcześniej niż GKS stosowane doustnie. Siła działania GKS zależy od zastosowanej dawki, z uwzględnieniem zasady dawka–reakcja. Trzeba jednak zaznaczyć, że w przypadku stosowania dużych dawek pacjent może nie odnieść żadnych korzyści ze zwiększania dawki, za to zdecydowanie zwiększy się ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych. (2013, 2014)

Piśmiennictwo

1. FitzGerald J.M., Shragge D., Haddon J. i wsp.: A randomized controlled trial of high dose inhaled budesonide versus oral prednisone in patient discharged from the emergency department following an acute asthma exacerbation. Can. Resp. J., 2000; 7: 61–67
2. Smyth A.R., Bisgaard H., Brand P., Bush A.: Respiratory medicines for children: current evidence, unlicensed use and research priorities. Eur. Resp. J., 2010; 35: 247–265
3. Volovitz B.: Inhaled budesonide in the management of acute worsening and exacerbations of asthma: A review of the evidence. Respir. Med., 2007; 101: 685–695