Przezszyjna śródwątrobowa przetoka wrotno-systemowa oraz nakłucie jamy otrzewnej i ewakuacja płynu w leczeniu opornego wodobrzusza u chorych z marskością wątroby
25.08.2003
Transjugular intrahepatic portosystemic shunting versus paracentesis plus albumin for refractory ascites in cirrhosis
P. Gines, J. Uriz, B. Calahorra, G. Garcia-Tsao, P.S. Kamath, L. Ruiz del Arbol, R. Planas, J. Bosch, V. Arroyo, J. Rodes for the International Study Group on Refractory Ascites in Cirrhosis
Gastroenterology, 2002; 123: 1839-1847
Wybrane treści dla pacjenta
-
Szczepienie przeciwko WZW typu B
Szczepienie przeciwko WZW typu B, czyli wirusowemu zapaleniu wątroby typu B jest skutecznym sposobem zapobiegania zachorowaniu. W Polsce jest to szczepienie obowiązkowe dla wszystkich dzieci (pierwsza dawka jest podawana noworodkom) i niektórych dorosłych. Zdrowe osoby bez zaburzeń odporności po przyjęciu pełnego cyklu szczepienia nie wymagają podawania dawek przypominających szczepionki.
-
Wodobrzusze
Wodobrzusze to nadmierne gromadzenie wolnego płynu w obrębie jamy brzusznej ponad fizjologiczną ilość (norma to maksymalnie 150 ml). Może być objawem różnych chorób, wśród których najczęstsze przyczyny to marskość wątroby oraz choroby nowotworowe. Sposób leczenia oraz rokowanie zależą od przyczyny wodobrzusza.
-
Zakażenia wywołane przez pałeczki Campylobacter (kampylobakterioza)
Bakterie z rodzaju Campylobacter mogą wywoływać zakażenia umiejscowione w różnych narządach, jednak najczęściej wywołują ostre biegunki zwane kampylobateriozami. Pałeczki Campylobacter są jedną z najczęstszych przyczyn biegunek bakteryjnych w krajach uprzemysłowionych.
-
Riketsjozy
Riketsjozy to choroby wywołane przez riketsje, namnażające się wewnątrzkomórkowo bakterie. Rezerwuarem riketsji są ssaki, na których pasożytują określone wektory - stawonogi (kleszcze, wszy, pchły, roztocza). Po zakażeniu dochodzi do rozsiewu bakterii drogą krwi. Riketsje powodują zapalenia naczyń, głównie małych tętnic i naczyń włośniczkowych. Indukuje to proces krzepnięcia krwi w naczyniach i prowadzi do ich niedrożności. Dotyczy to przede wszystkim naczyń skóry, mięśnia sercowego, mięśni szkieletowych, ośrodkowego układu nerwowego i nerek.
-
Zakażenia pałeczką ropy błękitnej
Pałeczka ropy błękitnej jest wszechobecna w środowisku; występuje w wodzie, glebie, przewodzie pokarmowym ludzi i zwierząt. Należy do patogenów oportunistycznych, co oznacza, że wywołuje chorobę jedynie w sprzyjających warunkach związanych z osłabieniem odporności, rzadko u zdrowych osób.
-
Różyca
Zachorowania na różycę wśród ludzi są najczęściej spowodowane zawodowym narażeniem na kontakt z zakażonym zwierzęciem lub produktami pochodzenia zwierzęcego. Do zakażenia dochodzi poprzez wnikanie bakterii przez uszkodzoną skórę.
-
Dżuma
Dżuma jest chorobą ludzi i innych ssaków spowodowaną zakażeniem bakterią Yersinia pestis. Zła sława dżumy jest związana z pandemią, która miała miejsce w Średniowieczu i pochłonęła miliony ofiar. Aktualnie Yersinia pestis utrzymuje się w środowisku głównie dzięki gryzoniom i pasożytującym na nich pchłom.
-
Jersinioza
Jersinioza to odzwierzęca choroba zakaźna powodowana przez bakterie z rodzaju Yersinia. Głównym rezerwuarem zwierzęcym szczepów Yersinia enterocolitica chorobotwórczych dla ludzi są świnie, dlatego zakażenie ma miejsce najczęściej po spożyciu skażonej żywności, w szczególności surowej lub półsurowej wieprzowiny lub podrobów wieprzowych.
-
Listerioza
Listerioza jest chorobą zakaźną zazwyczaj spowodowaną spożyciem pokarmu zanieczyszczonego bakteriami Listeria monocytogenes, które występują powszechnie w środowisku naturalnym w wodzie i glebie. Zwierzęta zwykle przechodzą infekcję bezobjawowo, a jej skutkiem może być skażenie żywności pochodzenia zwierzęcego, głównie mięsa i mleka.
-
Bruceloza
Bakterie z rodzaju Brucella znajdują się w wydalinach i wydzielinach zakażonych zwierząt, w mleku, moczu, płynie owodniowym. Do zakażenia dochodzi drogą pokarmową (mięso bez obróbki termicznej, surowe mleko i przetwory z niepasteryzowanego mleka), przez skórę, spojówki i błony śluzowe wskutek kontaktu bezpośredniego z chorym zwierzęciem lub (rzadziej) drogą wziewną.
