Wprowadzenie
Kwas walproinowy jest zalecany jako lek pierwszego wyboru w leczeniu padaczki uogólnionej, a także – ze względu na szerokie spektrum działania – w leczeniu padaczki niesklasyfikowanej (nieokreślonej jako częściowa lub uogólniona). Dowody jego skuteczności w leczeniu tych postaci padaczki pochodzą w większości z badań obserwacyjnych, porównujących kwas walproinowy z lekami starszej generacji (karbamazepiną i fenytoiną). W ostatnich latach zarejestrowano kilka nowych leków przeciwdrgawkowych, z których lamotrygina i topiramat mogłyby stanowić alternatywę dla kwasu walproinowego w leczeniu padaczki uogólnionej i nieokreślonej. Dotychczas nie opublikowano żadnego badania z randomizacją porównującego bezpośrednio kwas walproinowy i lamotryginę w monoterapii. Kwas walproinowy i topiramat porównywano tylko pod względem krótkoterminowych efektów klinicznych (badanie to nie wykazało różnicy w skuteczności obu leków).