Skróty:
ASA – kwas acetylosalicylowy, ChLC – choroba Leśniowskiego i Crohna, COX-2 – cyklooksygenaza 2, GKS – glikokortykosteroid(y), IPP – inhibitor(y) pompy protonowej, Hp – Helicobacter pylori, NSLPZ – niesteroidowe leki przeciwzapalne, WZJG – wrzodziejące zapalenie jelita grubego
Badania diagnostyczne
Lekarze endoskopiści łączą oglądane obrazy przewodu pokarmowego z domniemanymi rozpoznaniami mikroskopowymi. Rozpoznania takie są jednak niepewne i nieprecyzyjne, co powoduje, że standardem diagnostycznym pozostają badania histologiczne wycinków pobranych w trakcie endoskopii. Pierwszą metodą mikroskopowej oceny tkanki już w czasie badania endoskopowego była konfokalna endomikroskopia laserowa wykorzystywana do różnicowania wczesnych zmian nowotworowych.[1] Wadą tej metody jest konieczność użycia barwników fluorescencyjnych. W 2007 roku zastosowano opisaną już wcześniej mikroskopię multifotonową do badania nieutrwalonych i niezabarwionych tkanek przewodu pokarmowego. Zaletą tej techniki in vivo jest to, że obrazy na poziomie komórkowym uzyskuje się dzięki autofluorescencji, bez potrzeby miejscowego lub układowego stosowania substancji fluorescencyjnych.[2]