Elektrokardiografia. Elektrokardiogram 38-letniego mężczyzny z zespołem metabolicznym

17.12.2012

prof. dr hab. med. Barbara Dąbrowska, Warszawa

Zobacz także serwis: http://kardiologia.mp.pl/

Proszę obejrzeć ten elektrokardiogram 38-letniego mężczyzny z zespołem metabolicznym: otyłością (150 kg!), cukrzycą leczoną insuliną, nadciśnieniem tętniczym, hipertriglicerydemią (700–900 mg%) i hiperurykemią.

Rozpoznając prawidłowy rytm zatokowy i patrząc na odprowadzenia przedsercowe, wydaje się, że zapis nie odbiega od normy. Jednak w odprowadzeniach I i aVL zwracają uwagę zawęźlenia na zstępującym ramieniu załamków R, poszerzające zespoły QRS do 0,11 s, oraz brak odcinków ST. Pierwsza z tych nieprawidłowości pozornie spełnia kryteria omawianego w zeszłym miesiącu uniesienia punktów J, sugerując obecność złowróżbnego "zespołu wczesnej repolaryzacji" w obrębie odprowadzeń znad bocznej ściany serca. Jasno jednak widać, że w tym przypadku rzekome załamki J wpisują się w czas trwania zespołów QRS w odprowadzeniach II, III i aVF.
Nie ma więc wątpliwości, że są to zawęźlenia zespołów QRS, wskazujące na zaburzenia przewodzenia śródkomorowego, choć bez wydłużonego "czasu do szczytu R", a więc niespełniające kryterium bloku lewej odnogi.

Wybrane treści dla pacjenta

Hiperglikemia poranna Hiperglikemia poranna to wzrost stężenia glukozy we krwi rano (po obudzeniu) do wartości przekraczającej górną granicę zalecanego zakresu, który wynosi 70-110 mg/dl (3,9-6,1 mmol/l). Gdy stężenie glukozy wyniesie 250 mg/dl (13,9 mmol/l), mogą wystąpić objawy, takie jak bóle głowy, nudności i wymioty.
Hiperaldosteronizm pierwotny Hiperaldosteronizm to stan spowodowany nadmierną produkcją hormonu zwanego aldosteronem przez nadnercza. Nadmiar aldosteronu powoduje zatrzymanie sodu i wody w organizmie, co skutkuje wzrostem ciśnienia tętniczego.
Stopa cukrzycowa Stopa cukrzycowa należy do przewlekłych powikłań cukrzycy. Występuje zarówno u chorych na cukrzycę typu 1, jak i typu 2. Jest to owrzodzenie (płytkie albo głębokie przerwanie ciągłości skóry) zlokalizowane zwykle na części podeszwowej lub grzbietowej stopy.
Niedocukrzenie (hipoglikemia) Hipoglikemia (inaczej niedocukrzenie lub potocznie „spadek cukru”) to zmniejszone stężenie glukozy we krwi. Jak rozpoznać objawy hipoglikemii? Co robić, kiedy wystąpi hipoglikemia?
Dieta cukrzycowa Dieta jest bardzo istotnym elementem terapii cukrzycy. Warunkuje ona utrzymanie właściwego stężenia glukozy i tłuszczów (lipidów) we krwi oraz optymalne wartości ciśnienia tętniczego. Dobrze dobrana dieta zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań cukrzycy, jak również redukuje ryzyko chorób naczyniowych. Właściwy model żywienia odgrywa także ważną rolę w prewencji i leczeniu przewlekłych powikłań cukrzycy (mikroangiopatii, retinopatii i nefropatii cukrzycowej).
Neuropatia cukrzycowa Przyczyną neuropatii cukrzycowej jest duże stężenie glukozy we krwi, w wyniku którego tworzą się tzw. końcowe produkty glikacji wywołujące zmiany w nerwach, takie jak zanik osłonek nerwów (demielinizacja) czy zmiany w samych włóknach nerwowych.
Cukrzyca typu 2 Cukrzyca typu 2 to najczęściej występujący na świecie typ cukrzycy. Wyróżnia się dwie przyczyny cukrzycy typu 2: jedna to upośledzenie wydzielania insuliny, na które wpływ mają różne czynniki genetyczne, druga to oporność na działanie insuliny (insulinooporność), której przyczyną mogą być zarówno czynniki genetyczne, jak i otyłość.
Cukrzyca u kobiet w ciąży Ciąża u kobiety chorującej na cukrzycę wymaga specjalnego podejścia zarówno ze strony personelu medycznego, jak i samej pacjentki. Nieprawidłowo leczona cukrzyca jest przyczyną różnorodnych powikłań ciążowych i okołoporodowych – zarówno u ciężarnych, jak i noworodków.
Cukrzyca – typy cukrzycy, badania i sposoby leczenia Cukrzyca to choroba metaboliczna, która charakteryzuje się zwiększonym stężeniem glukozy we krwi (hiperglikemią). Wynika to z defektu wydzielania lub działania insuliny. Przewlekła hiperglikemia w cukrzycy powoduje uszkodzenie, zaburzenie czynności i niewydolność różnych narządów, szczególnie oczu, nerek, nerwów, serca i naczyń krwionośnych. Cukrzyca może wystąpić w każdym wieku i zawsze wymaga leczenia.
Cukrzyca typu 1 Cukrzyca typu 1 stanowi ok. 10% wszystkich typów cukrzycy. Początek zachorowania zwykle przypada między 10., a 14. rokiem życia. Dotyczy głównie dzieci i osób młodych.