Achalazja jest zaburzeniem czynnościowym przełyku charakteryzującym się brakiem perystaltyki przełyku i upośledzeniem relaksacji dolnego zwieracza przełyku, co w konsekwencji prowadzi do przewlekłej dysfagii, ulewania i bólu w klatce piersiowej. Zastosowanie manometrii wysokiej rozdzielczości i klasyfikacji Chicago pozwoliło na dokładną diagnostykę achalazji i przewidywanie odpowiedzi na leczenie.
Porównanie skuteczności i bezpieczeństwa stosowania antagonistów czynnika martwicy nowotworów α (anty TNF-α) i wedolizumabu u chorych w podeszłym wieku z nieswoistą chorobą zapalną jelit.
W dotychczasowych publikacjach nie porównywano bezpośrednio metody skuteczność fundoplikacji przezustnej bez nacięcia i laparoskopowej fundoplikacji sposobem Nissena u chorych na chorobę refluksową przełyku.
Czy przygotowanie do kolonoskopii z użyciem preparatu o mniejszej objętości wpływa na częstość prawidłowego przygotowania jelita grubego do badania?
Prawie 75% przypadków raka jelita grubego rozpoznaje się w stadiach zaawansowania I–III, w których możliwe jest prowadzenie leczenia o założeniu radykalnym. Czy stężenie CEA może być pomocne w przewidywaniu wyników leczenia chorych, u których nie stosuje się leczenia pooperacyjnego? Jakie wartości są w tym przypadku istotne?
Czy leczenie bezafibratem jest korzystne u chorych na pierwotne zapalenie dróg żółciowych (PBC)?
Przedstawiamy krótkie podsumowanie najważniejszych badań dotyczących raka jelita grubego, których wyniki zaprezentowano podczas ASCO Annual Meeting w Chicago.
Zachęcamy do zapoznania się wynikami pierwszego dużego badania z randomizacją oceniającego wartość terapii anty-EGFR stosowanej łącznie z chemioterapią okołooperacyjną u chorych na raka żołądka.
U hospitalizowanych chorych leczonych antybiotykami stosowanie probiotyków, w porównaniu z placebo albo niestosowaniem probiotyku ani placebo, zmniejsza ryzyko zakażenia C. difficile, bez wpływu na ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych.
Wczesne rozpoznanie raka trzustki wymaga odpowiedniego nadzoru nad osobami obciążonymi zwiększonym ryzykiem jego rozwoju. Jednym z prekursorów raka gruczołu trzustkowego jest łatwy do rozpoznania i obserwacji wewnątrzprzewodowy brodawkowaty nowotwór śluzowy.
W przypadku tej postaci nowotworu wytyczne dotyczące nadzoru nad chorymi bywają zróżnicowane. Celem omawianej publikacji była retrospektywna analiza wyników leczenia (z lat 2001–2016) i ustalenie optymalnego czasu trwania obserwacji chorych i interwałów czasowych, w jakich należy wykonywać badania kontrolne.
Poszukiwano odpowiedzi na pytania, czy próba całkowitego endoskopowego usunięcia (en-bloc) raka jelita grubego T1 bez głębokiego naciekania jest uzasadnionym sposobem postępowania i czy zwiększa się w jego następstwie ryzyko przerzutów w węzłach chłonnych bądź nawrotu nowotworu po operacji wtórnej w porównaniu z operacją pierwotną.
Ostrą niewydolnością wątroby (ALF) określa się gwałtowne pogorszenie funkcji wątroby z towarzyszącą encefalopatią przy braku dotychczasowej niewydolności tego narządu. W rutynowej diagnostyce nie udaje się ustalić etiologii ALF u około 12% pacjentów.
Obserwacja chorych z niepowikłanym ostrym zapaleniem uchyłku jelita nie wydłuża czasu trwania choroby w porównaniu z antybiotykoterapią i może być odpowiednim sposobem postępowania w tej grupie chorych.
Stosowanie nowych, wysoko skutecznych i krótkich terapii przeciwwirusowych umożliwia eradykację zakażenia HCV, ale jeśli mimo wyleczenia pacjent nadal będzie miał ryzykowne zachowania, zwiększa to ryzyko ponownej infekcji. Celem opisanego badania było określenie czynników ryzyka reinfekcji HCV po wcześniejszej efektywnej terapii przeciwwirusowej u pacjentów zakażonych HIV.
Zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu E (HEV) nabyte lokalnie w krajach rozwiniętych stanowią problem, o którym wiadomo od niedawna. Bezobjawowy przebieg części tych infekcji ma potencjalnie duże znaczenie dla bezpieczeństwa przetoczeń krwi oraz preparatów krwiopochodnych. Celem prezentowanej pracy była analiza pakietu badań dodatkowych w przebiegającym bezobjawowo zakażeniu genotypem 3 HEV.
Badanie objęło chorych po uszkodzeniu przewodu żółciowego w następstwie cholecystektomii, operowanych w latach 1989–2014.
Czy konieczne jest stosowanie antybiotyków u chorych na ostre kamicze zapalenie pęcherzyka żółciowego leczonych zachowawczo lub poddanych wczesnej cholecystektomii laparoskopowej?
W omawianym badaniu oceniono wpływ zakażenia H. pylori u chorych na lekką lub umiarkowaną POChP, uczestniczących w badaniu Lung Health Study.
Omawiane badanie jest kolejnym, które potwierdza trafność zastosowania testu 6-minutowego marszu jako miary rekonwalescencji po zabiegach w obrębie jelita grubego.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć