Suplementy diety w leczeniu utraty włosów
02.12.2022
Omówienie artykułu: Evaluation of the Safety and Effectiveness of Nutritional Supplements for Treating Hair Loss: A Systematic Review.
Drake L., Reyes-Hadsall S., Martinez J. i wsp.
JAMA Dermatol. 2022 Nov 30. doi: 10.1001/jamadermatol.2022.4867. Epub ahead of print.
Wybrane treści dla pacjenta
-
Choroby włosów
Wypadanie włosów może być objawem różnych chorób. Oprócz utraty nadmiernej liczby włosów, włosy mogą stać się suche, cienkie, pozbawione blasku i matowe. Utrata włosów może być efektem przebytej choroby, stresu, niedokrwistości z niedoboru żelaza, nieodpowiedniej diety, przyjmowania niektórych leków (np. cytostatyków, leków immunosupresyjnych, witaminy A, β-blokerów). Do nadmiernego wypadania włosów przyczynia się także nieprawidłowa pielęgnacja – m.in. niewłaściwe czesanie i szczotkowanie włosów, prostowanie włosów, trwała ondulacja. Prawidłowo dziennie dochodzi do utraty 60–100 włosów.
-
Łysienie bliznowaciejące
Łysienie bliznowaciejące to rodzaj łysienia prowadzący do trwałej i nieodwracalnej utraty włosów. Klasyfikacja opiera się na obrazie klinicznym i wyniku badania histopatologicznego.
-
Łysienie androgenowe typu męskiego
Utrata włosów u mężczyzn rozpoczyna się zwykle w okolicy czołowo-skroniowej, a następnie ciemieniowej. Następnie przerzedzenie włosów rozprzestrzenia się w kierunku szczytu głowy, pozostawiając koronę włosów na potylicy i częściowo w okolicach skroniowych.
-
Zapalenie skóry wywołane przez cerkarie
Zapalenie skóry wywołane przez cerkarie nazywane bywa inaczej świądem pływaków i polega na pojawieniu się zmian skórnych u osób kąpiących się lub pływających w otwartych zbiornikach słodkowodnych, rzadziej słonowodnych.
-
Łysienie androgenowe typu żeńskiego
Kobiecy typ łysienia charakteryzuje się rozlanym łysieniem w okolicy centralnej głowy owłosionej, o największym nasileniu w części czołowej z zachowaniem linii czoła.
-
Łysienie plackowate
Choroba najczęściej dotyczy osób młodych, poniżej 25 roku życia, zdarzają się również przypadki późniejszego pojawienia się zmian. Przyczyny łysienia plackowatego są niejasne. Najczęściej rozważa się tło autoimmunologiczne zależne od limfocytów T.
-
Łupież pstry
Łupież pstry jest częstą chorobą skóry wywołaną przez grzyb drożdżakopodobny Malassezia. Powoduje powstanie na skórze plam, początkowo różowych, a następnie przechodzących w żółte lub brunatne, których powierzchnia się łuszczy. Łupież pstry występuje zwykle na karku, ramionach, plecach, klatce piersiowej. Leczenie polega przede wszystkim na używaniu szamponów lub/i kremów przeciwgrzybiczych oraz dbaniu o higienę osobistą. Choroba ma tendencję do nawrotów.
-
Hipertrychoza (nadmierne owłosienie)
Nadmierne owłosienie to dodatkowe owłosienie, które może pojawić się w określonych obszarach ciała lub na całym ciele. Jeśli nadmierne owłosienie występuje u kobiet w miejscach, w których normalnie występuje tylko u mężczyzn (m. in. nad górną wargą, na klatce piersiowej, podbrzuszu), to mówimy o hirsutyzmie. Jeśli natomiast nadmierne owłosienie ma charakter uogólniony – występuje na całym ciele, to jest to hipertrychoza, która może występować zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. Leczenie zależy od przyczyny nadmiernego owłosienia.
-
Łupież liszajowaty
Nazwa łupież liszajowaty dotyczy dwóch spokrewnionych ze sobą jednostek chorobowych – łupieżu liszajowatego ospopodobnego ostrego i łupieżu liszajowatego przewlekłego. Pierwsza z nich nazywana jest w skrócie PLEVA. W stosunku do drugiej stosuje się skrót PLC.
