Jak rozpoznawać zawał serca według najnowszej uniwersalnej definicji zawału (2012)?

20.06.2014

Nowa uniwersalna definicja zawału serca była podstawą aktualizacji rozdziału 5.3 w zakresie podrozdziału „Rozpoznanie”. W 2012 roku międzynarodowe grupy robocze towarzystw europejskich i amerykańskich sformułowały nową III uniwersalną definicję zawału serca. Porządkuje ona ustalenia z poprzedniej definicji z 2007 roku. W dalszym ciągu podstawą rozpoznania zawału serca jest zwiększenie stężenia biomarkera sercowego (najlepiej troponiny sercowej) przekraczające 99. centyl zakresu referencyjnego, któremu towarzyszą objawy kliniczne niedokrwienia. Nie uległy większym zmianom kryteria rozpoznania przebytego zawału serca. Na podstawie tej definicji zaktualizowano podrozdział „Rozpoznanie” w rozdziale 2.5.3. Ostre zespoły wieńcowe.

Podsumowanie głównych zmian:

1) zmiana kryteriów rozpoznania zawału serca związanego z przezskórną interwencją wieńcową (PCI) – zwiększenie stężenia troponiny do wartości 5 razy większej od wartości 99. centyla zakresu referencyjnego (poprzednio 3 razy) w obecności dodatkowych kryteriów link do rozdz. 2.5.3 (pkt 3. Zawał związany z PCI)

2) zmiana kryteriów rozpoznania zawału serca związanego z pomostowaniem aortalno-wieńcowym (CABG) – zwiększenie stężenia biomarkera sercowego do wartości 10 razy większej od wartości 99. centyla zakresu referencyjnego (poprzednio 5 razy) w obecności dodatkowych kryteriów link do rozdz. 2.5.3 (pkt 3. Zawał związany z CABG)

3) nowe punkty odcięcia dla rozpoznania uniesienia odcinkow ST przemawiającego za rozpoznaniem zawału
   a) w odprowadzeniach V2–V3 u mężczyzn <40. rż.: ≥0,25 mV (poprzednio ?0,2 mV)
   b) w odprowadzeniach V7–V9 oraz V3R i V4R ≥0,05 mV (poprzednio ≥0,1 mV), z wyjątkiem mężczyzn <40. rż. (w V7–V9: ≥0,1 mV) i <30. rż. (w V3R i V4R: ≥0,1 mV link do rozdz. 2.5.3 (pkt 2) w STEMI)

4) zmiana podejścia do konfiguracji ST-T w odprowadzeniach przedsercowych w przypadku świeżego zawału tylnego: obniżenie odcinkow ST z dodatnimi załamkami T w odprowadzeniach V1–V3 uznano za zmianę nieswoistą, w przypadku której warto potwierdzić rozpoznanie, rejestrując odprowadzenia V7–V9

5) rozszerzenie listy przyczyn błędnego rozpoznawania zawału serca w EKG o: kardiomiopatie, zespoły z uniesieniem punktu J, przetrwałe młodzieńcze załamki T, wpływ trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych i pochodnych fenotiazyny oraz złą lokalizację elektrod przedsercowych.

Szczegółowe omówienie nowej definicji zawału z komentarzem eksperta: Nowa definicja zawału serca. Podsumowanie stanowiska Grupy Roboczej ESC, ACCF, AHA i WHF 2012

Profesor Andrzej Szczeklik

Profesor Kliniki Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, pisarz eseista i filozof medycyny, wiceprezes Polskiej Akademii Umiejętności, animator Akademii Młodych "PAUeczka Akademicka".