Rozpoznanie astmy według wytycznych GINA 2014 opiera się na typowym wywiadzie i objawach przedmiotowych oraz potwierdzeniu ograniczenia wydechowego przepływu powietrza w drogach oddechowych i jego zmienności.
Podstawową metodą diagnostyczną jest spirometria z próbą rozkurczową. Pozwala ona wykazać obturację dróg oddechowych i ocenić jej ustępowanie pod wpływem leku rozkurczającego oskrzela. Ponieważ u chorych na astmę spirometria może być często prawidłowa, istnieje kilka innych metod służących do oceny zmienności czynności płuc:
1) monitorowanie szczytowego przepływu wydechowego (PEF),
2) powtarzane badanie spirometryczne po leczeniu lub podczas kolejnych wizyt,
3) próby prowokacyjne (wysiłkowa i inhalacyjne).
Wytyczne GINA opisują również możliwości rozpoznawania choroby u osób już wcześniej leczonych z powodu astmy.
W zaktualizowanym rozdziale „Astma” znajdziesz omówienie zasad rozpoznawania i leczenia astmy według aktualnych wytycznych.
medycyna praktyczna dla lekarzy
