W aktualnych wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego dotyczących postępowania w chorobach aorty zmieniono zasady monitorowania chorych z rozpoznanym tętniakiem aorty brzusznej niekwalifikującym się do operacji w chwili rozpoznania.
Obecnie zaleca się, aby wykonywać kontrolne badanie ultrasonograficzne lub tomografię komputerową w przypadku tętniaka o średnicy
1) 30–39 mm – co 3 lata
2) 40–44 mm – co 2 lata
3) >45 mm – co rok.
W wytycznych wyraźnie zaznaczono, że w razie wykrycia u chorego tętniaka aorty na jakimkolwiek poziomie należy:
1) przeprowadzić badanie całej aorty, aby wykluczyć współistnienie tętniaków w innym odcinku
2) ocenić zastawkę aortalną (zwykle echokardiograficznie)
3) rozważyć USG (doplerowskie) tętnic obwodowych w kierunku tętniaków.
Zwrócono także uwagę na konieczność interpretacji zmian średnicy aorty pomiędzy kolejnymi badaniami na podstawie porównania zarchiwizowanych obrazów diagnostycznych, a nie tylko opisów badania. Ze względu na możliwe różnice w sposobie pomiaru średnicy aorty przy zastosowaniu różnych metod obrazowania zaleca się, aby kolejne badania kontrolne i porównania przeprowadzać z wykorzystaniem tej samej metody.
W wytycznych zmodyfikowano również zasady przeprowadzania badań przesiewowych w kierunku tętniaka aorty brzusznej – obecnie zaleca się je u wszystkich mężczyzn powyżej 65. rż., a można je rozważyć u kobiet powyżej 65. rż. Dodatkowo należy rozważyć wykonanie badania przesiewowego u krewnych 1. stopnia chorych z tętniakiem aorty brzusznej. W przypadku średnicy aorty 26–29 mm zaleca się kolejne badanie obrazowe po 4 latach.
Więcej informacji na temat rozpoznawania tętniaków aorty znajdziesz w rozdziale: Tętniak aorty.
