Czy u każdego dziecka z niedosłuchem odbiorczym należy przeprowadzać diagnostykę w kierunku wad lub chorób układu moczowego?

Wielu pediatrów uważa, że dzieci z wadami rozwojowymi ucha zewnętrznego wymagają przeprowadzenia USG nerek w celu oceny współwystępowania nieprawidłowości w ich obrębie. Rzeczywiście malformacje ucha częściej obserwuje się u pacjentów z klinicznie istotnymi wadami nerek niż w ogólnej populacji. Mogą także występować u osób z wrodzonymi złożonymi zespołami wad, których istotnym elementem są również anomalie nerkowe: asocjacja CHARGE, zespół skrzelowo-uszno-nerkowy, zespół Townesa i Broksa, Nagera (zaburzenia rozwoju twarzoczaszki podobne do zespołu Treachera i Collinsa, defekty palców kończyn górnych i dolnych, malformacje nerek), Millera, embriopatia cukrzycowa. Każdego pacjenta z nieprawidłowościami w obrębie ucha należy zbadać w kierunku obecności cech dymorficznych, asymetrii twarzy, rozszczepu tęczówki, siatkówki, powieki, niedrożności nozdrzy tylnych, hypolazji szczęki, przetok szyi, szmerów serca, anomalii kończyn i zaburzeń rozwojowych odbytu. U pacjentów, u których stwierdza się jakąkolwiek z wymienionych wad, pomocne w rozpoznaniu zespołu i jego leczeniu może być USG nerek. USG nerek jest wskazane u dzieci z izolowanymi przetokami lub wyroślami przedusznymi oraz z każdą inną nieprawidłowością rozwojową ucha, jeżeli współistnieje ona z innymi malformacjami lub cechami dymorficznymi, z niedosłuchem w rodzinie, wadami małżowiny lub nerek oraz z cukrzyca u matki. (Patrz też pyt., pyt. i pyt. w rozdz. „Choroby nerek”.) (sierpień 2013 nowe)

Piśmiennictwo

1. Wang R., Earl D., Ruder R., Graham J.: Syndromic ear anomalies and renal ultrasounds. Pediatrics, 2001; 2: 32