Opracowali: dr med. Dorota Włoch-Kopeć, dr med. Marek Bodzioch, dr med. Jan Brożek
Konsultowała dr hab. med. Dagmara Mirowska-Guzel, II Klinika Neurologiczna, Instytut Psychiatrii i Neurologii, Warszawa
Skróty: INF β-1a – interferon β-1a, SR– stwardnienie rozsiane
Podsumowanie badania |
---|
W tym badaniu z randomizacją autorzy zadali pytanie, czy leczenie skojarzone octanem glatirameru i INF β-1a jest skuteczniejsze i bezpieczniejsze niż stosowanie każdego z tych leków osobno w leczeniu nawracająco-zwalniającej postaci SR. W badaniu wzięło udział 1008 chorych. Po 3 latach leczenia w grupie otrzymującej leczenie skojarzone stwierdzono mniejsze ryzyko rzutu SR w porównaniu z grupą otrzymującą INF β-1a w monoterapii. Nie odnotowano natomiast większej korzyści z leczenia skojarzonego w porównaniu z monoterapią octanem glatirameru. Odsetek pacjentów z utrwalonym pogorszeniem sprawności ruchowej był podobny we wszystkich 3 grupach. U chorych na nawracająco-zwalniającą postać SR leczenie skojarzone octanem glatirameru i INFβ-1a nie zmniejszyło częstości rzutów w porównaniu ze stosowaniem monoterapii octanem glatirameru, ale było skuteczniejsze niż monoterapia INF β-1a. U tych chorych monoterapia octanem glatirameru, w porównaniu z monoterapią INF β-1a, zmniejszyła ryzyko wystąpienia rzutu SR. |