Żaden zabieg laparoskopowy nie zyskał tak powszechnego uznania jak operacja wycięcia pęcherzyka żółciowego. W większości krajów niemal wszyscy chorzy kwalifikowani są do cholecystektomii wykonywanej tą techniką. Sprawia to, że określanie LC mianem "złotego standardu" leczenia kamicy pęcherzykowej nie budzi u nikogo sprzeciwu.
Rozwój chirurgii laparoskopowej – zarówno w sensie technicznym, jak i metodologicznym – spowodował, że zabiegi, które do tej pory były wykonywane w sposób tradycyjny i zarezerwowane dla chirurgii klasycznej, coraz częściej wykonuje się obecnie metodą małoinwazyjną.
Mimo znacznego stopnia trudności zastosowanie laparoskopii w przypadkach ostrych chirurgicznych chorób narządów jamy brzusznej zdobywa coraz większą popularność. Techniki laparoskopowe coraz częściej wykorzystuje się w diagnostyce i leczeniu ostrych chorób jamy brzusznej.
Chirurgia laparoskopowa nie zyskałaby zapewne tak istotnej roli w leczeniu przedziurawionego wrzodu, gdyby nie zmiana koncepcji postępowania w przypadku choroby wrzodowej i jej powikłań, która dokonała się nieco wcześniej.
Mimo różnych ograniczeń laparoskopowe leczenie ostrych chirurgicznych chorób jamy brzusznej zyskuje coraz większą popularność. Zastosowanie tej techniki przynosi szczególne korzyści u chorych z klinicznym podejrzeniem ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego. Wydaje się, że jest to operacja, która – podobnie jak laparoskopowa cholecystektomia – powinna się upowszechnić w większości oddziałów chirurgicznych.
Technika laparoskopowa stała się metodą z wyboru w operacyjnym leczeniu czynnościowych chorób połączenia przełykowo-żołądkowego. Metoda ta, dając lepszy wgląd w okolicę wpustu, znacznie ułatwia wykonanie zabiegu.
Rozwój małoinwazyjnych metod operacyjnych stosowanych w leczeniu ChRP jest jednym z większych osiągnięć współczesnej chirurgii małoinwazyjnej. Częstość występowania tej patologii, jej uporczywość i duże koszty społeczne powodują, że liczba wykonywanych operacji co roku znacząco się zwiększa.
W tym artykule przedstawiono technikę częściowego wycięcia śledziony metodą laparoskopową z zastosowaniem urządzenia do termoresekcji. W skład stosowanego zestawu wchodzi generator prądu zmiennego wysokiej częstotliwości (Cool-Tip firmy TYCO), izolowana (poza dystalnymi 2–3 cm) igła do termoablacji przezskórnej (długości 20 lub 25 cm), płytka uziemiająca o dużej powierzchni oraz zestaw pompy chłodzącej elektrodę.
Entuzjaści techniki laparoskopowej często określają ją jako metodę z wyboru w planowej splenektomii, pozostawiając operacji klasycznej miejsce w przypadkach konwersji. Korzystny przebieg pooperacyjny, typowy dla zabiegów laparoskopowych, niewielka ilość powikłań oraz zminimalizowanie konieczności przetoczeń preparatów krwiopochodnych stanowią główne zalety tej metody.