Optymalny czas usunięcia cewnika z pęcherza moczowego u chorych poddanych operacjom jelita grubego obejmujących miednicę nie jest jednoznacznie zdefiniowany. Celem badania było porównanie częstości ostrego zatrzymania moczu w 2 grupach: wczesnego usunięcia cewnika (1. doba pooperacyjna) i standardowego usunięcia cewnika (3. doba pooperacyjna).
Współczesne wytyczne dotyczące leczenia martwiczego OZT zalecają drenaż i nekrosektomię po 4 tygodniach od pierwszych dolegliwości, tak aby zbiorniki płynowe uległy ograniczeniu. Tymczasem mimo optymalnego leczenia chorzy mogą wymagać wcześniejszej (<4 tyg.) interwencji z uwagi na cechy zakażenia i pogorszenie stanu ogólnego.
Wyniki retrospektywnego badania kohortowego przeprowadzonego w USA.
Niedoczynność przytarczyc jest najczęstszym powikłaniem w chirurgii tarczycy prowadzącym do hipokalcemii i wielu problemów medycznych. Badacze próbowali opowiedzieć na pytanie, czy można przewidzieć pooperacyjną niedoczynność przytarczyc, a tym samym określić zasadność kontrolnych badań krwi i doustnej suplementacji wapnia.
W ostatnich latach popularność zyskują miejscowo działające leki przeciwbólowe podawane przez cewniki umieszczone w ranie operacyjnej i dawkowanie leków kontrolowane przez pacjenta. Badacze próbowali odpowiedzieć na pytanie, czy jest to uzasadnione.
W dotychczasowych publikacjach nie porównywano bezpośrednio metody skuteczność fundoplikacji przezustnej bez nacięcia i laparoskopowej fundoplikacji sposobem Nissena u chorych na chorobę refluksową przełyku.
Do badania z randomizacją przeprowadzonego w 12 ośrodkach w latach 2011–2015 zakwalifikowano 2000 osób. Dokonano porównania opieki okołooperacyjnej zgodnej z protokołem ERAS (grupa kontrolna) z opieką uwzględniającą żucie gumy dodatkowo 3 razy dziennie przez 30 minut poza standardową opieką pooperacyjną.
Przeprowadzone w latach 2006–2014 wieloośrodkowe (9 szpitali w Holandii, 2 w Niemczech i 1 we Włoszech) badanie z randomizacją i podwójnie ślepą próbą objęło 300 dorosłych z pierwotną przepukliną pępkową wielkości 1–4 cm.
Wpływ leków na gojenie owrzodzeń powstałych na tle niedokrwiennym, po rewaskularyzacji, oceniano w niewielu badaniach. W niniejszym badaniu oceniono oddziaływanie cilostazolu na gojenie owrzodzeń u chorych poddanych pomostowaniu poniżej poziomu pachwiny z powodu niedokrwienia.
Niniejszy przegląd jest aktualizacją poprzedniego doniesienia o takim samym tytule z roku 2009.
Autorzy badania HIPPO, z długim okresem obserwacji, próbowali odpowiedzieć na pytanie, czy któreś z aspektów sformułowanych w postaci punktów końcowych przemawiają za przewagą jednej z siatek wykorzystanych podczas naprawy przepukliny pachwinowej. Oceniane były m.in. parametry takie jak występowanie bólu przewlekłego i częstość nawrotów.
Prospektywne wieloośrodkowe badanie kliniczne z randomizacją DIVERTI prowadzono w latach 2008–2012. Objęło chorych z ropnym lub kałowym zapaleniem otrzewnej (III lub IV stopień w skali Hincheya). Obserwacja trwała do 18 miesięcy.
W trakcie szybkiej redukcji masy ciała, a więc m.in. u osób poddanych operacjom bariatrycznym, zwielokrotnia się ryzyko rozwoju kamicy żółciowej (w porównaniu z osobami o prawidłowej masie ciała). Postanowiono zbadać, czy przyjmowanie UDCA jest zasadne jako forma prewencji kamicy żółciowej po zabiegach chirurgii metabolicznej.
Niepowikłane ZWR może ustąpić samoistnie lub wymagać leczenia antybiotykami bądź apendektomii. Celem niniejszego badania, które objęło 270 chorych, było porównanie wyników leczenia bez zastosowania antybiotyku z wynikami terapii antybiotykowej.
Czy osoby poddane RYGBP mogą liczyć na długotrwałe wyniki tj. zmniejszenie masy ciała i poprawę w zakresie parametrów będących następstwem otyłości (cukrzyca typu 2, nadciśnienie tętnicze i dyslipidemia)?
Międzynarodowe badanie przeprowadzone w latach 2013–2016 w 47 ośrodkach z 7 krajów objęło 3000 pacjentów obciążonych zwiększonym ryzykiem powikłań, zakwalifikowanych do rozległych operacji w obrębie jamy brzusznej.
Zwężenie jest częstym (1,6–40%) powikłaniem zespoleń w zakresie przewodu pokarmowego związanym z ryzykiem pogorszenia jakości życia i niedożywienia oraz z koniecznością dalszych interwencji.
Analizie poddano ogółem 38 badań, które objęły 47 491 pacjentów.
Badacze postawili sobie kontrowersyjne pytanie, czy w przypadku chorych na raka jelita grubego z synchronicznymi resekcyjnymi przerzutami w wątrobie i innych narządach można rozważać radykalne leczenie operacyjne.
Autorzy przeglądu systematycznego i metaanalizy poszukiwali odpowiedzi na pytanie, czy antybiotykoterapia metronidazolem jest bezpiecznym sposobem łagodzenia bólu u osób po operacji z powodu choroby hemoroidalnej.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć