Nowotwory jajnika są często rozpoznawane w zaawansowanym stadium choroby i dlatego, pomimo ich dobrej odpowiedzi na leczenie onkologiczne, u dużej grupy chorych dochodzi do nawrotu choroby. Czy zastosowanie inhibitorów PARP może wydłużyć PFS u chorych z nowo rozpoznanym rakiem jajnika?
Czy patologiczna odpowiedź w obrębie wskaźnikowego węzła chłonnego jest wiarygodnym wskaźnikiem odpowiedzi patologicznej w pozostałym łożysku guza pobranego w trakcie terapeutycznego wycięcia węzłów chłonnych?
Jaką rolę u chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca we wczesnym stopniu zaawansowania może odgrywać kompleksowe profilowanie genomowe?
Czy u chorych na na zaawansowanego NDRP z ekspresją PD-L1 ≥50% monoterapia pembrolizumabem przynosi długoterminowe korzyści? W badaniu analizowano dane z praktyki klinicznej w USA.
Celem badania była ocena skuteczności i bezpieczeństwa schematów obejmujących leki ukierunkowane molekularnie, takie jak inhibitory immunologicznych punktów kontrolnych (ICI) u chorych na płaskonabłonkowego niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP) z małą ekspresją PD-L1 i bez mutacji genetycznych przy użyciu metaanalizy sieciowej.
Czy zastosowanie inhibitorów aromatazy w połączeniu z supresją czynności jajników u kobiet w okresie przedmenopauzalnym zmniejsza ryzyko nawrotu raka piersi w porównaniu z zastosowaniem tamoksyfenu w połączeniu z supresją czynności jajników?
Ścieżka ERAS w przypadku laparoskopowej obwodowej resekcji żołądka przynosi wiele korzyści, ale wciąż nie ma wiarygodnych badań, zwłaszcza z udziałem chorych na zaawansowanego raka żołądka. Niniejsze badanie ocenia wyniki w krótkim okresie obserwacji.
Porównano wyniki zastosowania obu typów polipektomii w aspekcie doszczętności usunięcia zmian i częstości powikłań.
W oparciu o 6 badań z randomizacją przeanalizowano wyniki leczenia operacyjnego, zwłaszcza takie jak: powikłania, śmiertelność i jakość życia.
W badaniu HART porównano zamknięcie powięzi szwem Hughesa (połączenie szwu materacowego poziomego z 2 szwami materacowymi pionowymi o podwójnej sekwencji wkłucia daleki–bliski–bliski–daleki) z zamknięciem klasycznym szwem przez wszystkie warstwy.
Czy ablacja falami o częstotliwości radiowej jest lepszym sposobem postępowania niż ponowna resekcja u chorych z miejscowym nawrotem choroby po pierwotnym leczeniu operacyjnym?
Celem badania była ocena skuteczności i bezpieczeństwa bewacyzumabu w skojarzeniu z inhibitorami kinazy tyrozynowej receptora naskórkowego czynnika wzrostu (TKI EGFR) u chorych na zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP).
Czy na podstawie wybranych biomarkerów można zidentyfikować wśród chorych z przerzutowym czerniakiem i obecnością mutacji BRAFV600 podgrupy chorych, którzy prawdopodobnie odniosą korzyści z leczenia skojarzonego trypletami z atezolizumabem, wemurafenibem i kobimetynibem?
W niniejszym badaniu próbowano ustalić, jaki jest najkorzystniejszy schemat nadzoru endoskopowego po usunięciu dużych (≥2 cm) zmian w obrębie jelita grubego.
ACS w oparciu o opinię ekspertów rekomenduje w wytycznych stosowanie nowych narzędzi do zamknięcia powłok po operacjach jelita grubego. Tymczasem WHO ogłosiła w 2016 r., że zmiana narzędzi chirurgicznych przed zamknięciem powłok nie może być zalecana ze względu na brak wiarygodnych danych potwierdzających skuteczność takiego postępowania. Czy niniejsze badanie rozstrzyga tę kwestię?
U większości chorych na raka brodawkowatego tarczycy rozpoznaje się przerzuty w węzłach chłonnych szyi. Tymczasem wycięcie węzłów chłonnych przedziału środkowego szyi u tych chorych pozostaje przedmiotem kontrowersji.
Aktualne wytyczne zalecają usunięcie ≥12 węzłów chłonnych u chorych operowanych z powodu raka okrężnicy, w celu właściwego ustalenia stopnia zaawansowania choroby. W niniejszym badaniu oceniano wpływ liczby wyciętych węzłów (≥22 vs <22) i położenia guza na stopień zaawansowania raka i przeżycie chorych.
Przegląd systematyczny z metaanalizą 29 badań (z udziałem łącznie 15 796 chorych), w których oceniano ryzyko zakażenia miejsca operowanego – porównano: roztwór chlorheksydyny w alkoholu, roztwór wodny chlorheksydyny, roztwór jodopowidonu z alkoholem, roztwór wodny jodopowidonu.
Badacze podjęli się oceny wyników stosowania u chorych na raka odbytnicy trzech technik operacyjnych: laparoskopowej, robotowej oraz z dostępu przezodbytowego, w kontekście krzywej uczenia się. Czy któraś z nich wyróżnia się na plus bądź minus, a jeśli tak to która? Doniesienie komentuje autor opracowania.
Dla klinicysty jest to dość zaskakujące, że porównuje się nie prawdziwe populacje pacjentów, ale populacje stworzone modelem matematycznym na podstawie danych rzeczywistych. Nie jest to jednak nic innego jak narzędzie statystyczne, którego użyto, aby wyciągnąć jak najdalej idące wnioski dla praktyki klinicznej – komentuje doniesienie autor opracowania.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć