Wczesna rehabilitacja ruchowa

WCZESNA REHABILITACJA RUCHOWA

Wczesna rehabilitacja ruchowa pacjenta jest możliwa dzięki:

  • zaangażowaniu rodziny pacjenta i personelu
  • dobrej kontroli bólu pooperacyjnego
  • rezygnacji z rutynowego stosowania drenażu
  • wczesnemu usuwaniu cewnika.

Zaleca się wczesną rehabilitację pacjenta, najlepiej jeszcze w dobie zabiegu operacyjnego. Już kilka godzin po operacji powinien samodzielnie siedzieć. Następnym etapem jest wstawanie i spacery wokół łóżka w asyście kogoś z personelu medycznego bądź rodziny. W kolejnej dobie pacjent powinien spędzić ≥6 godzin poza łóżkiem, siedząc w fotelu i spacerując.

Wczesną rehabilitację pacjenta ograniczają:

  • niewystarczająca terapia przeciwbólowa
  • przedłużone utrzymywanie cewnika w pęcherzu moczowym
  • utrzymywanie drenów
  • pooperacyjne nudności i wymioty.

Wczesna rehabilitacja ruchowa pacjenta jest możliwa dzięki zaangażowaniu nie tylko personelu medycznego ale także operowanego. Chory jeszcze przed zabiegiem powinien być poinformowany o zagrożeniach wynikających z przedłużonego unieruchomienia i odpowiednio zmotywowany do wczesnej rehabilitacji.

Przedłużone unieruchomienie:

  • zwiększa ryzyko rozwoju powikłań
  • osłabia siłę mięśniową
  • przedłuża czas trwania hospitalizacji.
Rehabilitacja powinna być dostosowana do wcześniejszej aktywności pacjenta.

Piśmiennictwo

Czytaj dalej: Nieopioidowe leki przeciwbólowe