PROFILAKTYKA POOPERACYJNYCH NUDNOŚCI I WYMIOTÓW
Czynniki zmniejszające ryzyko pooperacyjnych nudności i wymiotów:
- leki przeciwwymiotne
- skrócenie czasu głodzenia
- wczesna rehabilitacja ruchowa
- zbilansowana płynoterapia.
Pooperacyjne nudności i wymioty mogą występować nawet u 25% pacjentów poddanych dużym zabiegom chirurgicznym. Nudności i wymioty pooperacyjne pociągają za sobą wiele niekorzystnych następstw:
- opóźniają wprowadzenie żywienia
- utrudniają wczesną rehabilitację ruchową
- mogą prowadzić do odwodnienia i zaburzeń elektrolitowych.
Do oceny ryzyka rozwoju pooperacyjnych nudności i wymiotów służy 4-stopniowa skala Apfel, w której uwzględniono czynniki ryzyka takie jak:
- płeć żeńska
- pacjent niepalący tytoniu
- pooperacyjne nudności i wymioty lub choroba lokomocyjna w wywiadzie
- pacjenci otrzymujący opioidy.
Dodatkowo wykazano, że częstość występowania pooperacyjnych nudności i wymiotów zależy również od wieku (im młodszy pacjent, tym ryzyko większe) oraz czasu trwania zabiegu i znieczulenia (ryzyko zwiększa się wraz z wydłużeniem tego czasu). W celach prewencyjnych u wszystkich pacjentów rutynowo w ciągu 1. doby pooperacyjnej profilaktycznie podaje się dożylnie leki przeciwwymiotne z grup: antagonistów receptorów serotoninergicznych 5-HT 3 (ondansetron 8 mg) lub antagonistów receptorów dopaminergicznych D2 (metoklopramid 10 mg). Zaleca się dodatkowo jednorazową podaż glikokortykosteroidu (deksametazon 8 mg) na początku operacji.
Czytaj dalej: Wczesne usuwanie cewnika
