WCZESNA REHABILITACJA RUCHOWA
Wczesna rehabilitacja ruchowa pacjenta jest możliwa dzięki:
- zaangażowaniu rodziny pacjenta i personelu
- dobrej kontroli bólu pooperacyjnego
- rezygnacji z rutynowego stosowania drenażu
- wczesnemu usuwaniu cewnika.
Zaleca się wczesną rehabilitację pacjenta, najlepiej jeszcze w dobie zabiegu operacyjnego. Już kilka godzin po operacji powinien samodzielnie siedzieć. Następnym etapem jest wstawanie i spacery wokół łóżka w asyście kogoś z personelu medycznego bądź rodziny. W kolejnej dobie pacjent powinien spędzić ≥6 godzin poza łóżkiem, siedząc w fotelu i spacerując.
Wczesną rehabilitację pacjenta ograniczają:
- niewystarczająca terapia przeciwbólowa
- przedłużone utrzymywanie cewnika w pęcherzu moczowym
- utrzymywanie drenów
- pooperacyjne nudności i wymioty.
Wczesna rehabilitacja ruchowa pacjenta jest możliwa dzięki zaangażowaniu nie tylko personelu medycznego ale także operowanego. Chory jeszcze przed zabiegiem powinien być poinformowany o zagrożeniach wynikających z przedłużonego unieruchomienia i odpowiednio zmotywowany do wczesnej rehabilitacji.
Przedłużone unieruchomienie:
- zwiększa ryzyko rozwoju powikłań
- osłabia siłę mięśniową
- przedłuża czas trwania hospitalizacji.
Czytaj dalej: Nieopioidowe leki przeciwbólowe