1 Klinika Gastroenterologii, Hepatologii i Onkologii Klinicznej, Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego w Warszawie
2 Klinika Gastroenterologii, Hepatologii i Zaburzeń Odżywiania, Instytut „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka” w Warszawie
3 Klinika Chorób Metabolicznych i Gastroenterologii, Instytut Żywności i Żywienia w Warszawie
4 Katedra Pielęgniarstwa, Wydział Medyczny, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski
5 Klinika Gastroenterologii i Hepatologii, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie
6 Katedra i Klinika Gastroenterologii, Uniwersytet Medyczny w Lublinie
W poprzednich ustaleniach Grupy Roboczej PTG-E podkreślano, że ocena skuteczności eradykacji H. pylori jest niezbędna jedynie w niektórych chorobach.4 Są nimi: cięższe postacie zapalenia błony śluzowej żołądka, chłoniak żołądka oraz częściowa resekcja żołądka z powodu raka lub rodzinne występowanie raka żołądka. W wymienionych chorobach po leczeniu przeciwbakteryjnym wykonuje się badanie endoskopowe z biopsją i oceną obecności drobnoustroju w błonie śluzowej żołądka. Dwa wycinki z części przedodźwiernikowej i dwa z trzonu żołądka stanowią niezbędne minimum do takiej oceny.29
W większości pozostałych chorób skuteczność eradykacji ocenia się na podstawie któregoś z testów nieinwazyjnych. W szczególności ocenę taką zaleca się w chorobie refluksowej przełyku, przed leczeniem NSLPZ i u pacjentów z rozpoznaniem dyspepsji czynnościowej. Warto zaznaczyć, że wytępienie bakterii jest na ogół wystarczające do wygojenia niepowikłanego wrzodu dwunastnicy.
Niezależnie od wyboru metody należy zachować minimalny odstęp czasu pomiędzy zakończeniem leczenia przeciwbakteryjnego i oceną jego skuteczności. Dla każdej z metod wynosi on minimum 4 tygodnie. Zalecanymi metodami inwazyjnymi są badanie histologiczne oraz test ureazowy, a badaniami nieinwazyjnymi – równorzędnie test oddechowy z 13C oraz wystandaryzowany test laboratoryjny w kierunku antygenu H. pylori w kale. Oznaczanie przeciwciał przeciwko tym bakteriom nie ma zastosowania w ocenie skuteczności eradykacji.
Prowadząc leczenie przeciwbakteryjne i jego
kontrolę u pacjentów z wrzodami trawiennymi, należy
pamiętać o dwóch dodatkowych zaleceniach:
1) Wrzód żołądka lub powikłany wrzód dwunastnicy
wymagają kontynuacji leczenia podstawową
dawką IPP do czasu ich wygojenia.
2) Po krwotoku z wrzodu leczenie przeciwbakteryjne
rozpoczyna się wraz z przywróceniem żywienia
doustnego, co zmniejsza ryzyko nawrotu
krwawienia.
Piśmiennictwo:
29. Lash J.G., Genta R.M.: Adherence to the Sydney system guidelines increases the detection of Helicobacter gastritis and intestinal metaplasia in 400 738 sets of gastric biopsies. Aliment. Pharmacol. Ther., 2013; 38: 424–431Czytaj dalej: Zakażenie Helicobacter pylori u dzieci
