medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
Autor przedstawia interakcje antybiotyków z innymi lekami, a także z probiotykami, suplementami diety i pokarmami.
W codziennej praktyce dostosowanie postępowania do stanu pacjenta w wieku podeszłym na podstawie oczekiwanej długości życia jest trudne, ponieważ brakuje uznanych i oficjalnie rekomendowanych narzędzi, którymi można by się posłużyć, lub dostępnych narzędzi nie można zastosować.
Jak wynika z badań naukowych, ćwiczenia fizyczne stanowią ważny element procesu leczenia i usprawniania osób starszych. U osób starszych ćwiczenia wykorzystywane są w leczeniu chorób przewlekłych i w zapobieganiu ich następstwom.
Zarówno niedobór, jak i nadmiar makro- i mikroskładników pokarmowych może przyspieszać proces starzenia się organizmu i przyczyniać się do powstania wielu chorób, takich jak nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, osteoporoza, cukrzyca typu 2 i niedokrwistość.
Osoby zawodowo związane z opieką długoterminową i geriatrią często stykają się z sytuacjami, w których wytyczne i zalecenia nie mogą mieć zastosowania, ponieważ wyleczenie pacjenta jest niemożliwe, środki potencjalne do wdrożenia są nieproporcjonalne do korzyści i wydaje się, że nie można już poprawić jakości życia chorego.
Osoby związane zawodowo z ochroną zdrowia będą musiały wśród swoich kompetencji doskonalić również umiejętność przyjęcia adekwatnej postawy wobec pacjentów prezentujących kulturę odmienną od typowej kultury Zachodu.
W przypadku osób starszych badania przesiewowe, a także badania diagnostyczne, wymagają rozważenia czynnika, jakim jest tzw. oczekiwana długość życia. Dotyczy to osób, których stan zdrowia i stan funkcjonalny pogarszają rokowanie odnośnie do przeżycia, a zwłaszcza osób przewlekle chorych przebywających w placówkach opieki długoterminowej i domach pomocy społecznej.
Objawy choroby nowotworowej sprzyjają występowaniu niedożywienia z powodu niedostatecznego przyjmowania makro- i mikroskładników odżywczych, postępującego pogorszenia funkcji ważnych dla życia narządów i układów, zmniejszenia masy ciała, zaniku mięśni i upośledzenia odporności.
Przy stosowaniu antybiotyków w populacji geriatrycznej należy uwzględnić wiele czynników zależnych zarówno od pacjenta, jak i od drobnoustrojów podejrzewanych o udział w etiologii danego zakażenia.
Mimo trudności metodologicznych związanych z oceną skali rozpowszechnienia i zapadalności na odleżyny badania pokazują, że liczba nowych przypadków odleżyn zwiększa się z wiekiem. Na podstawie danych pochodzących z ośrodków opieki podstawowej w Wielkiej Brytanii oszacowano, że zapadalność na odleżyny była 5–7-krotnie większa u osób po 80. roku życia niż u osób w wieku 65–70 lat.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.
