Odra u dorosłych
Jeżeli dorosły uniknął kontaktu z chorobą w dzieciństwie ani nie został zaszczepiony, to może zachorować na odrę niezależnie od wieku. Odra jest chorobą, która występuje tylko u ludzi, źródłem zakażenia jest człowiek chory na odrę. Do zakażenia dochodzi drogą wziewną przez kontakt z wydzielinami dróg oddechowych rozpraszanymi przez chorych podczas kaszlu i kichania.
Odra
Odra jest ostrą, wirusową chorobą zakaźną, charakteryzującą się gruboplamistą wysypką, zapaleniem błon śluzowych dróg oddechowych i spojówek z towarzyszącą gorączką. Przechorowanie odry może skutkować ciężkimi powikłaniami, nawet po wielu latach. Najskuteczniejszą metodą zapobiegania odrze jest szczepienie.
O rozpoznaniu zakażenia rany powinien przede wszystkim decydować obraz kliniczny, który może być poparty badaniem mikrobiologicznym. Zagadnienie opisuje prof. Piotr Heczko, mikrobiolog.
Dokument opracowano w ramach projektu Fundacji Centrum Inicjatyw na Rzecz Społeczeństwa oraz Instytutu dla Zdrowej i Lepszej Starości we współpracy z Kliniką Geriatrii Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku.
Doktor Alexander Lyon i doktor Teresa López-Fernández, przewodniczący grupy roboczej ds. wytycznych, omawiają pierwsze wytyczne ESC dotyczące kardioonkologii.
Publikujemy treść wytycznych opracowanych przez konsultantów krajowych w dziedzinie medycyny rodzinnej oraz diabetologii dotyczące opieki nad pacjentem z cukrzycą w podstawowej opiece zdrowotnej, z uwzględnieniem opieki koordynowanej.
W artykule przedstawiono wybrane praktyczne informacje i zalecenia dotyczące konsultacji kardiologicznych obejmujących badania diagnostyczne w celu oceny ryzyka sercowo-naczyniowego i włączenie stosownego leczenia.
Wytyczne dotyczące profilaktyki i leczenia ŻChZZ u chorych na nowotwór złośliwy, rozpoznania i leczenia zakrzepowej plamicy małopłytkowej (TTP). Wytyczne i postępy dotyczące choroby von Willebranda oraz hemofilii.
Przedstawiono problem polipragmazji u chorych na choroby sercowo-naczyniowe w wieku podeszłym, w tym: epidemiologię, wielochorobowość, farmakokinetykę i farmakodynamikę leków sercowo-naczyniowych, błędy w farmakoterapii, działania niepożądane głównych leków sercowo-naczyniowych oraz praktyczne wskazówki dla lekarzy.
