Od wielu lat w Polsce zwyczajowo model ochrony zdrowia określany był jako „szpitalocentryczny” – szpital powiatowy, miejski, wojewódzki, zespolony, specjalistyczny, kliniczny czy też instytutowy – stanowił „główne ogniwo systemu” dla decydentów i zwyczajową „ostatnią deskę ratunku” dla pacjentów oczekujących pomocy medycznej.