Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych
Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych to grupa chorób spowodowanych kontaktem z różnymi cząsteczkami organicznymi i związkami chemicznymi, które wdychane, powodują reakcję alergiczną.
Szanowni Państwo,
Medycyna Praktyczna wykorzystuje w swoich serwisach pliki cookies i inne pokrewne technologie. Używamy cookies w celu dostosowania naszych serwisów do Państwa potrzeb oraz do celów analitycznych i marketingowych. Korzystamy z cookies własnych oraz innych podmiotów – naszych partnerów biznesowych.
Ustawienia dotyczące cookies mogą Państwo zmienić samodzielnie, modyfikując ustawienia przeglądarki internetowej. Informacje dotyczące zmiany ustawień oraz szczegóły dotyczące wykorzystania wspomnianych technologii zawarte są w naszej Polityce Prywatności.
Korzystając z naszych serwisów bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej wyrażacie Państwo zgodę na stosowanie plików cookies i podobnych technologii, opisanych w Polityce Prywatności.
Państwa zgoda jest dobrowolna, jednak jej brak może wpłynąć na komfort korzystania z naszych serwisów. Udzieloną zgodę mogą Państwo wycofać w każdej chwili, co jednak pozostanie bez wpływu na zgodność z prawem przetwarzania dokonanego wcześniej na podstawie tej zgody.
Klikając przycisk Potwierdzam, wyrażacie Państwo zgodę na stosowanie wyżej wymienionych technologii oraz potwierdzacie, że ustawienia przeglądarki są zgodne z Państwa preferencjami.
Alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych to grupa chorób spowodowanych kontaktem z różnymi cząsteczkami organicznymi i związkami chemicznymi, które wdychane, powodują reakcję alergiczną.
Beryloza charakteryzuje się głównie występowaniem zmian zapalnych i tzw. ziarniniakowych w płucach. Jej przyczynę stanowi wdychanie pyłu metalicznego berylu lub jego związków.
Centralny bezdech senny powoduje głównie nadmierną senność w ciągu dnia, poranne bóle głowy, trudności z koncentracją, gwałtowne wybudzenia, którym towarzyszy uczucie duszności oraz zmiany nastroju.
Choroby śródmiąższowe charakteryzują się postępującym upośledzeniem struktur pęcherzyków płucnych, w wyniku czego dochodzi do zaburzenia budowy płuc i utraty prawidłowej czynności płuc, jaką jest przenoszenie tlenu z powietrza w pęcherzyku płucnym do krwi. Powoduje to zaburzenia dostarczenia tlenu do tkanek.
Eozynofilie płucne należą do chorób płuc, w których komórki - eozynofile gromadzą się w pęcherzykach płucnych oraz tzw. tkance śródmiąższowej płuc. W większości przypadków nadmierna liczba eozynofilów występuje także we krwi. Nagromadzone komórki tworzą tzw. eozynofilowy naciek zapalny obejmujący w różnym zakresie płuca, oskrzela i naczynia krwionośne.
Grudkowe zapalenie oskrzelików to zapalenie oskrzelików z przerostem tzw. grudek chłonnych, czyli elementów układu limfatycznego w płucach.
Gruźlica to choroba zakaźna, powodowana przez zakażenie prątkami gruźlicy, któranajczęściej zajmuje płuca, często przebiegając podstępnie i skąpoobjawowo.
Grypowe zapalenie płuc to zapalenie płuc, które jest wywołane przez wirus grypy typu A lub B.
Idiopatyczne (czyli samoistne) włóknienie płuc jest postacią przewlekłego, postępującego zapalenia płuc o nieznanej przyczynie. Zapalenie to toczy się w śródmiąższu płuca, czyli tkance, na której rozpięte są pęcherzyki płucne oplecione przez sieć naczyń krwionośnych.
Kryptogenne organizujące się zapalenie płuc nie jest wywołane przez bakterie, wirusy ani grzyby, jak typowe zapalenia płuc.
Krztusiec, znany dawniej jako koklusz, to ostra choroba zakaźna dróg oddechowych – bakteryjne zapalenie tchawicy i oskrzeli wywoływane przez zakażenie pałeczką krztuśca. Najważniejszym objawem krztuśca jest bardzo silny, napadowy, przewlekły kaszel, któremu zwykle towarzyszy duszność i świst wdechowy.
Limfangioleiomiomatoza jest rzadką chorobą wielonarządową rozpoznawaną prawie wyłącznie u kobiet w wieku rozrodczym. Charakteryzuje się niekontrolowanym rozrostem nieprawidłowych komórek podobnych do komórek mięśni gładkich wokół oskrzeli, naczyń krwionośnych i naczyń chłonnych płuca, co prowadzi do zniszczenia miąższu płuc, tworzenia wypełnionych płynem torbielowatych struktur w przebiegu naczyń limfatycznych oraz guzów w jamie brzusznej (naczyniakomięśniakotłuszczaki).
Limfocytowe śródmiąższowe zapalenie płuc jest jedną z postaci tzw. śródmiąższowego zapalenia płuc, czyli zapalenia płuc niezwiązanego z zakażeniem bakteriami, wirusami i grzybami. Choroba rzadko występuje samoistnie. Najczęściej współistnieje z chorobami tkanki łącznej, a zwłaszcza z zespołem Sjögrena, z zaburzeniami immunologicznymi, a szczególnie z pierwotnym i wtórnym niedoborem odporności, z chorobami autoimmunologicznymi tarczycy, z miastenią oraz reakcjami polekowymi. U dzieci często występuje w zakażeniu wirusem HIV.
Niespecyficzne śródmiąższowe zapalenie płuc jest rodzajem śródmiąższowego zapalenia płuc, drugim co do częstości po śródmiąższowym zapaleniu płuc.
Obturacyjny bezdech senny to choroba spowodowana powtarzającymi się wielokrotnie w czasie snu epizodami zatrzymania oddychania lub jego znacznego spłycenia. Według niektórych szacunków bezdech senny może dotyczyć nawet ponad 25% mężczyzn po 40. roku życia.
Odma opłucnowa to obecność powietrza w jamie opłucnej. Główne objawy odmy opłucnowej to ból po stronie odmy, duszność i kaszel. Ból nie zawsze towarzyszy odmie i jego nasilenie może być różne.
Ostra niewydolność oddechowa to stan, w którym nagle dochodzi to pogorszenia zaopatrzenia organizmu w tlen. Niekiedy dochodzi też do zwiększenia zawartości dwutlenku węgla we krwi. Ostra niewydolność oddechowa to stan zagrożenia życia.
Ostre śródmiąższowe zapalenie płuc należy do grupy chorób o nieznanej przyczynie, czyli idiopatycznych śródmiąższowych zapaleń płuc. Cechą charakterystyczną ostrego śródmiąższowego zapalenia płuc jest gwałtowne narastanie objawów i pogarszanie się funkcji płuc, podczas gdy inne śródmiąższowe zapalenia płuc są chorobami przewlekłymi.
Choroby toczące się w oskrzelikach prowadzą zazwyczaj do zmniejszania ich średnicy i co za tym idzie utrudnienia przepływu przez nie powietrza, co szybko prowadzi do duszności.
Płucna postać histiocytozy z komórek Langerhansa to choroba śródmiąższowa płuc występująca u dorosłych palaczy papierosów. W przebiegu choroby dochodzi do niekontrolowanego rozrostu i namnażania się nieprawidłowych tzw. komórek dendrytycznych. Histiocytoza z komórek Langerhansa może dotyczyć każdego narządu, w postaci płucnej zajętym narządem są płuca.