22.10.2010
prof. dr hab. med. Leszek Szenborn, Kierownik Katedry i Klinki Pediatrii i Chorób Infekcyjnych Akademii Medycznej we Wrocławiu
prof. dr hab. med. Jacek Wysocki, Kierownik Katedry Profilaktyki Zdrowotnej Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, Oddział Obserwacyjno-Zakaźny Specjalistycznego Zakładu Opieki Zdrowotnej nad Matką i Dzieckiem
Skróty: DT – skojarzona szczepionka przeciwko błonicy i tężcowi, dtpa – skojarzona szczepionka przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi (bezkomórkowa) zawierająca zmniejszoną dawkę wszystkich składników antygenowych, dTpa – skojarzona szczepionka przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi (bezkomórkowa) zawierająca zmniejszoną dawkę toksoidu błoniczego i antygenów pałęczki krztuśca, DTPa – skojarzona szczepionka przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi (bezkomórkowa), DTPw – skojarzona szczepionka przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi (całokomórkowa), FHA – hemaglutynina włókienkowa, FIM – fimbrie, Hib – Haemophilus influenzae typu b, IPV – inaktywowana (pozajelitowa) szczepionka przeciwko poliomyelitis, NOP – niepożądany odczyn poszczepienny, pa – szczepionki przeciwko krztuścowi (bezkomórkowe) zawierające zmniejszoną dawkę antygenów, Pa – szczepionki przeciwko krztuścowi (bezkomórkowe), PRN – pertaktyna, Pw – szczepionki
przeciwko krztuścowi (całokomórkowe), PT – toksoid krztuścowy, Td – skojarzona szczepionka przeciwko tężcowi i błonicy zawierająca zmniejszoną dawkę toksoidu błoniczego, WZW – wirusowe zapalenie wątroby
Szczepionki przeciwko krztuścowi
Preparaty całokomórkowe (whole cell pertussis
vaccines – Pw) – zawierają inaktywowane
formaldehydem lub ogrzewaniem pałeczki
krztuśca (najczęściej kilku różnych szczepów).
Jednorazowe szczepienie to podaż około 3000
antygenów. Pierwsze szczepionki opracowano w latach 30. ubiegłego wieku. Na masową skalę
są stosowane od lat 50.
