Strategia liberalna dożylnej podaży płynów w porównaniu z płynoterapią restrykcyjną u chorych z ostrym zapaleniem trzustki – przegląd systematyczny
Opracowali: Anna Bagińska, lek. Michał Długaszek
Skróty: CI – przedział ufności, MD – różnica średnich, RM – rezonans magnetyczny, OZT – ostre zapalenie trzustki, RR – ryzyko względne, RCT – badanie z randomizacją, TK – tomografia komputerowa, USG – badanie ultrasonograficzne
Metodyka: przegląd systematyczny z metaanalizą 9 RCT opublikowanych w latach 2010–2022
Populacja: 953 dorosłych (wiek śr. [w zależności od badania] od 37 do 57 lat, mężczyźni [w zależności od badania] od 30% do 82%) chorych z łagodnym do ciężkiego OZT rozpoznanym zgodnie z kryteriami z Atlanty z 2012 (spełnienie 2 z 3 kryteriów: typowy obraz kliniczny [ból w nadbrzuszu o ostrym początku, często promieniujący do pleców], aktywność enzymów trzustkowych w surowicy >3-krotnie ponad górną granicę normy, wyniki badań obrazowych ([USG jamy brzusznej, dynamiczna TK, ew. MR] typowe dla OZT)
Interwencja: strategia liberalna dożylnej podaży płynów (resuscytacja płynowa z wykorzystaniem 0,9% roztworu chlorku sodu lub roztworu Ringera z dodatkiem mleczanu w dawce >10 ml/kg mc./h lub dożylny bolus płynów w dawce 20 ml/kg mc. podawany przez pierwsze 2 h, a następnie 2–3 ml/kg mc./h przez pierwsze 24 h lub dożylne przetoczenie >500 ml/h izotonicznego krystaloidu przez pierwsze 12–24 h leczenia)
W przypadku braku informacji na temat szybkości dożylnego podawania płynów, do przeglądu kwalifikowano badania, w których przez pierwsze 24 h w grupie eksperymentalnej zastosowano >4000 ml krystaloidu.
Kontrola: restrykcyjna płynoterapia dożylna (resuscytacja płynowa z wykorzystaniem 0,9% roztworu chlorku sodu lub roztworu Ringera z dodatkiem mleczanu w dawce <10 ml/kg mc./h lub dożylny bolus płynów w dawce 10 ml/kg mc. podawany przez pierwsze 2 h, a następnie 1,5 ml/kg mc./h przez pierwsze 24 h lub dożylne przetoczenie <500 ml/h izotonicznego krystaloidu przez pierwsze 12–24 h leczenia)
