Osteoporoza u chorych na POChPOsteoporoza to choroba kości, charakteryzująca się zmniejszoną gęstością mineralną kości oraz pogorszoną jakością ich budowy. Zmiany te zwiększają podatność kości na złamania, które mogą występować nawet przy mało nasilonych urazach.
Rozedma płucRozedmą nazywamy nieodwracalne zniszczenia w zakresie części płuc odpowiedzialnej za wymianę gazową, czyli oskrzelików oddechowych i woreczków pęcherzykowych.
Incydentaloma nadnerczyTermin incydentaloma odnosi się do zmian wykrytych przypadkowo.
Niemniej u części pacjentów można zaobserwować objawy związane z wydzielanymi przez guz nadnercza w nadmiarze hormonami.
Spirometria u chorych na POChPSpirometria to najważniejsze badanie u chorych na POChP i złoty standard oceny czynności płuc. Jest niezbędna dla rozpoznania POChP
Dynamiczne rozdęcie płucRozdęcie płuc, czyli nadmierne ich wypełnienie powietrzem, jest jednym z ważniejszych mechanizmów patofizjologicznych u chorych na POChP. Istotą choroby jest trwałe i nieodwracalne zwężenie drobnych oskrzeli.
Niedożywienie u chorych na POChPU chorych na POChP problemem może być zarówno otyłość, jak i niedożywienie. Niedożywienie występuje znacznie częściej u chorych na zaawansowaną POChP, występuje u 30–60% hospitalizowanych pacjentów z POChP. Najbardziej rozpowszechnioną formą niedożywienia wśród chorych jest niedożywienie białkowo-energetyczne, które charakteryzuje się zbyt małym spożyciem produktów bogatych w białko i energię. Badania wskazują na gorszą czynność układu oddechowego u chorych z niedożywieniem niż chorych otyłych.
PletyzmografiaPletyzmografia (określana też jako bodypletyzmografia) to badanie czynności płuc, które pozwala na ocenę całkowitej ilości powietrza zawartej w płucach (total lung capacity – TLC).
Zaostrzenia POChPZaostrzenie POChP to nasilenie objawów (duszności, kaszlu i odkrztuszania plwociny) większe niż zwykłe wahania tych objawów z dnia na dzień. Zaostrzenia POChP negatywnie wpływają zarówno na aktualny stan zdrowia chorego, jak i na progresję choroby.
Kaszel palaczaKaszel palacza to przewlekły kaszel występujący u osób palących tytoń lub narażonych na dym tytoniowy (palenie bierne). Zwykle kaszel palacza pojawia się w ciągu kilku miesięcy lub lat od rozpoczęcia palenia. Jedynym sposobem leczenia jest zaprzestanie palenia.