Przewaga łącznego stosowanie GKS wziewnego i LABA (z jednego inhalatora), nad stosowaniem samego LABA w POCHP
Łączne stosowanie glikokortykosteroidu wziewnego i długo działającego beta2-mimetyku z jednego inhalatora w porównaniu ze stosowaniem samego długo działającego beta2-mimetyku w leczeniu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc – przegląd systematyczny
14.04.2008
opracowanie na podstawie: Combined corticosteroid and long-acting beta-agonist in one inhaler versus long-acting beta-agonist for chronic obstructive pulmonary disease (review)
L.J. Nannini, C.J. Cates, T.J. Lasserson, P. Poole
Cochrane Database of Systemic Reviews, 2007; Issue 4: Art. No.: CD006829 DOI: 10.1002/14651858. CD006829
Wybrane treści dla pacjenta
-
Zaostrzenia POChP
Zaostrzenie POChP to nasilenie objawów (duszności, kaszlu i odkrztuszania plwociny) większe niż zwykłe wahania tych objawów z dnia na dzień. Zaostrzenia POChP negatywnie wpływają zarówno na aktualny stan zdrowia chorego, jak i na progresję choroby.
-
Spirometria u chorych na POChP
Spirometria to najważniejsze badanie u chorych na POChP i złoty standard oceny czynności płuc. Jest niezbędna dla rozpoznania POChP
-
Zapalenie płuc u dzieci
Pojawienie się duszności, kaszlu oraz gorączki wymaga zawsze konsultacji lekarskiej. Konieczne jest podawanie przez opiekunów dziecka leków przeciwgorączkowych. Ważne jest również zadbanie o prawidłowe nawodnienie. W pierwszych dniach leczenia nie należy zmuszać dziecka do jedzenia.
-
POChP a astma - podobieństwa i różnice
POChP i astma to choroby dotyczące głównie oskrzeli. Ich istotą jest obturacja, czyli zwężenie oskrzeli, prowadzące do duszności i kaszlu. U niektórych pacjentów objawy obu chorób są podobne, a wiele leków jest stosowanych zarówno w leczeniu astmy, jak i POChP.
-
Zapalenie płuc: przyczyny, objawy i leczenie
Pandemia Covid-19 spowodowała, że znacznie wzrosło zainteresowanie pacjentów tematem zapalenia płuc. Leczenie zapalenia płuc zwykle obejmuje antybiotykoterapię empiryczną (skuteczną przeciw najbardziej prawdopodobnym patogenom np. Streptococcus pneumoniae) lub celowaną (dobraną na podstawie antybiogramu) oraz leczenie wspomagające.
-
POChP u osób niepalących
Istnieje spora grupa chorych (ok. 10%), którzy nigdy nie palili tytoniu. Według niektórych odsetek ten może może być nawet nieco większy.
-
Osteoporoza u chorych na POChP
Osteoporoza to choroba kości, charakteryzująca się zmniejszoną gęstością mineralną kości oraz pogorszoną jakością ich budowy. Zmiany te zwiększają podatność kości na złamania, które mogą występować nawet przy mało nasilonych urazach.
-
Incydentaloma nadnerczy
Termin incydentaloma odnosi się do zmian wykrytych przypadkowo.
Niemniej u części pacjentów można zaobserwować objawy związane z wydzielanymi przez guz nadnercza w nadmiarze hormonami.
-
Niedożywienie u chorych na POChP
U chorych na POChP problemem może być zarówno otyłość, jak i niedożywienie. Niedożywienie występuje znacznie częściej u chorych na zaawansowaną POChP, występuje u 30–60% hospitalizowanych pacjentów z POChP. Najbardziej rozpowszechnioną formą niedożywienia wśród chorych jest niedożywienie białkowo-energetyczne, które charakteryzuje się zbyt małym spożyciem produktów bogatych w białko i energię. Badania wskazują na gorszą czynność układu oddechowego u chorych z niedożywieniem niż chorych otyłych.
-
Niedokrwistość u chorych na POChP
Niedokrwistość (anemia) to zbyt mała liczba erytrocytów (czerwonych krwinek) oraz hemoglobiny (czerwonego barwnika przenoszącego tlen) we krwi.
