U chorych na astmę przewlekłą z objawami występującymi pomimo stosowania glikokortykosteroidu wziewnego, dołączenie długo działającego beta2-mimetyku wziewnego, w porównaniu z antagonistą receptora leukotrienowego, zmniejsza ryzyko zaostrzeń wymagających zastosowania glikokortykosteroidu doustnego oraz nasilenie objawów.
Regularne stosowanie doustnego leku mukolitycznego u chorych na przewlekłe zapalenie oskrzeli lub przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP) nieco zmniejsza częstość i czas trwania zaostrzeń choroby. Autorzy przeglądu zwrócili uwagę, że korzyść ze stosowania mukolityków może być większa u chorych z częstymi i ciężkimi zaostrzeniami oraz u osób hospitalizowanych z powodu zaostrzenia POChP.
U chorych z ostrym kardiogennym obrzękiem płuc stosowanie nieinwazyjnej wentylacji ze stale dodatnim ciśnieniem w drogach oddechowych (CPAP; ale nie wentylacji dwufazowym ciśnieniem dodatnim [BIPAP]), w porównaniu z samym leczeniem typowym, zmniejsza ryzyko zgonu. Obie metody wspomagania wentylacji zmniejszają ryzyko potrzeby zastosowania inwazyjnej wentylacji mechanicznej. Stosowanie BIPAP, w porównaniu z CPAP, prawdopodobnie umiarkowanie zwiększa ryzyko zawału serca, ale precyzyjne oszacowanie tego ryzyka wymaga dalszych badań.
Sildenafil stosowany doustnie przez 12 tygodni, w porównaniu z placebo, poprawił wydolność wysiłkową i niektóre parametry hemodynamiczne u chorych z tętniczym nadciśnieniem płucnym głównie w II i III klasie czynnościowej WHO. Nie stwierdzono różnic w skuteczności pomiędzy dawkami 20 mg, 40 mg i 80 mg 3 razy dziennie.
U chorych na astmę przewlekłą cyklezonid stosowany wziewnie przez 12 tygodni raz dziennie rano w dawce 400 µg był nie mniej skuteczny niż budezonid w dawce 400 µg, i powodował większą poprawę niektórych dodatkowo ocenianych parametrów. Bezpieczeństwo stosowania obu leków były podobne.
U dorosłych i dzieci chorych na astmę przewlekłą lekką lub umiarkowaną stosowanie budezonidu i formoterolu z jednego inhalatora regularnie i doraźnie – w porównaniu ze stosowaniem budezonidu z formoterolem regularnie i terbutaliny doraźnie oraz ze stosowaniem samego budezonidu w większej dawce regularnie i terbutaliny doraźnie – zmniejszyło ryzyko zaostrzeń astmy wymagających stosowania GKS doustnie i poprawiło kontrolę astmy.
Stosowane obecnie leki przeciwastmatyczne - GKS wziewne, długo działające beta2-mimetyki, leki przeciwleukotrienowe i monoklonalne przeciwciało anty-IgE - zmniejszają częstość zaostrzeń choroby, a najskuteczniejsze spośród nich są GKS wziewne.
Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek,
zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.