Co dokładnie oznacza określenie "dieta wolna od pseudoalergenów"? Kiedy ją zalecać?

10-05-2016
dr n. med. Urszula Jedynak-Wąsowicz
Oddział Pulmonologii, Alergologii i Dermatologii Kliniki Chorób Dzieci Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum w Krakowie

„Pseudoalergeny” to substancje, które wywołują reakcje nadwrażliwości/nietolerancji podobne w swoim przebiegu do prawdziwej reakcji alergicznej. Reakcja „pseudoalergiczna” (PAR) wynika z aktywacji mechanizmów zapalnych lub anafilaktycznych niezależnych od alergenowoswoistej odpowiedzi immunologicznej (niezależnej od IgE). PAR najczęściej wiąże się z uwalnianiem histaminy, a także leukotrienów ze skórnych komórek tucznych. Nie można jednak wykluczyć udziału innych mechanizmów, np. aktywacji układu dopełniacza.

Dieta pozbawiona pseudoalergenów jest wolna od konserwantów, sztucznych lub naturalnych barwników stosowanych w przemyśle spożywczym, wzmacniaczy smaku, antybiotyków, antyoksydantów, fenoli (kwas salicylowy) oraz naturalnych pokarmów bogatych w związki aromatyczne (np. histamina, serotonina); patrz tabela.

Obecnie jedyne wskazanie (uwzględniane w wytycznych European Academy of Allergy and Clinical Immunology) do zastosowania diety wolnej od pseudoalergenów stanowi przewlekła spontaniczna pokrzywka (chronic spontaneus urticariaCSU).

Należy jednak podkreślić, że nie jest to leczenie pierwszego wyboru. Zaleca się stosowanie tej diety co najmniej od 3 tygodni do 6 miesięcy, jeśli inne dostępne metody leczenia nie są skuteczne, a u pacjenta objawy pokrzywki występują codziennie lub prawie codziennie. Dieta pozbawiona pseudoalergenów jest generalnie bezpieczna, promuje zdrowe odżywianie i pozwala zidentyfikować tych pacjentów z CSU, u których pseudoalergeny nasilają objawy. Nie należy jej jednak stosować przewlekle, ponieważ wyklucza również warzywa i owoce. Wytyczne American Academy of Allergy, Asthma and Immunology nie zalecają takiego postępowania.

W piśmiennictwie można się spotkać z zastosowaniem diety wolnej od pseudoalergenów także u chorych z atopowym zapaleniem skóry, autyzmem czy ADHD. Jednak z uwagi na brak badań potwierdzających jej skuteczność nie rekomenduje się takiego postępowania u dzieci z wymienionymi chorobami.

Piśmiennictwo

  1. The diagnosis and management of acute and chronic urticaria: 2014 update – Urticaria. https://www.aaaai.org/Aaaai/media/MediaLibrary/PDFDocuments/Practice and Parameters/Urticaria-2014.pdf (accessed March 24, 2016)
  2. Magerl M., Pisarevskaja D., Scheufele R. i wsp.: Effects of a pseudoallergen-free diet on chronic spontaneous urticaria: a prospective trial. Allergy, 2010; 65: 78–83
  3. Zuberbier T., Aberer W., Asero R., Bindslev-Jensen C. i wsp.: The EAACI/GA2LEN/EDF/WAO Guideline for the definition, classification, diagnosis, and management of urticaria: the 2013 revision and update. Allergy, 2014; 69: 868–887
  4. Zuberbier T., Chantraine-Hess S., Hartmann K., Czarnetzki B.M.: Pseudoallergen-free diet in the treatment of chronic urticaria – a prospective study. Acta. Derm. Venereol. (Stockh), 1995; 75: 484–487

Napisz do nas

Zadaj pytanie ekspertowi, przyślij ciekawy przypadek, zgłoś absurd, zaproponuj temat dziennikarzom.
Pomóż redagować portal.
Pomóż usprawnić system ochrony zdrowia.

Placówki

Szukasz poradni, oddziału lub SOR w swoim województwie? Chętnie pomożemy. Skorzystaj z naszej wyszukiwarki placówek.

Doradca medyczny

Twój pacjent ma wątpliwości, kiedy powinien zgłosić się do lekarza? Potrzebuje adresu przychodni, szpitala, apteki? Poinformuj go o Doradcy Medycznym Medycyny Praktycznej