Terapia TTFields wykorzystuje pola elektryczne, które zakłócają wiele procesów wewnątrzkomórkowych istotnych dla przeżycia i proliferacji komórek nowotworowych. Nie wykazuje ona toksyczności ogólnoustrojowej. Czy powinna być brana pod uwagę jako opcja terapeutyczna w leczeniu chorych na NDRP?
W badaniu GRECCAR-6 uprzednio wykazano, że wydłużenie interwału czasowego po chemioradioterapii >7 tygodni nie wiąże się ze zwiększeniem częstości całkowitej odpowiedzi patologicznej. Celem niniejszej publikacji była prezentacja wyników badania GRECCAR-6 po 3 latach obserwacji.
Próba oszacowania wpływu różnych wersji opóźnionej diagnostyki onkologicznej na przeżywalność chorych na nowotwory złośliwe oraz porównania wpływu opóźnionej diagnostyki na wyniki leczenia onkologicznego z uwzględnieniem ryzyka zgonu z powodu infekcji COVID-19.
Czy przedstawione obecnie wyniki badań dostarczają dowodów na poprawę przeżywalności pacjentów lub zmniejszenie liczby nowych przerzutów wewnątrzczaszkowych pod wpływem WBRT stosowanej u chorych z 1–3 przerzutami czerniaka w mózgu po leczeniu miejscowym?
Rak gruczołów ślinowych to rzadki nowotwór, a jedną z jego najbardziej agresywnych form jest rak przewodów ślinowych. Autorzy przeprowadzili badanie II fazy oceniające skuteczność i bezpieczeństwo zastosowania blokady androgenowej lub trastuzumabu z docetakselem u chorych na zaawansowanego miejscowo lub przerzutowego, AR- oraz HER2-dodatniego raka gruczołów ślinowych.
Czy napromienianie śledziony jest bezpieczną i skuteczną metodą leczenia objawowej splenomegalii będącej następstwem nowotworów hematologicznych?
Autorzy omawianego badania oceniali skuteczność dodatkowego napromieniania płuc u chorych na drobnokomórkowego raka płuca w postaci rozsianej.
Czy przedłużenie odstępu pomiędzy neoadiuwantową chemio- i radioterapią a operacją w leczeniu chorych na raka odbytnicy wiąże się z większym prawdopodobieństwem uzyskania całkowitej mikroskopowej odpowiedzi na leczenie?
Paliatywne wycięcie guza pierwotnego u chorych na raka okrężnicy lub odbytnicy w IV stopniu zaawansowania klinicznego, w porównaniu z leczeniem ograniczonym wyłącznie do chemioterapii, wiązało się dłuższym przeżyciem całkowitym i mniejszą liczbą powikłań związanych z obecnością guza pierwotnego.
Napromienianie gruczołu sutkowego polami tangencjalnymi bez żadnego leczenia ukierunkowanego na węzły chłonne pachowe (tj. nie napromieniano pachowych węzłów chłonnych, ani też nie wycinano zawartości dołu pachowego)
Leczenie napromienianiem zmniejsza ryzyko wznowy miejscowej po doszczętnym lub niedoszczętnym wycięciu DCIS niezależnie od wielkości guza, obecności martwicy typu comedo, wieku chorej oraz doszczętności zabiegu.
Po radykalnej operacji z powodu raka piersi napromienianie uzupełniające w dawce 40 Gy w 15 frakcjach w porównaniu z napromienianiem w dawce 50 Gy w 25 frakcjach wiąże się z podobnym ryzykiem nawrotów lokoregionalnych, podobnym efektem kosmetycznym i podobnym ryzykiem wystąpienia późnych powikłań. Ryzyko nawrotów odległych oraz ryzyko zgonu niezależnie od przyczyny było mniejsze.
U chorych na raka żołądka bez przerzutów odległych operacja i przedoperacyjna radioterapia lub pooperacyjna chemioradioterapia w porównaniu z samą operacją zmniejsza ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny w ciągu 3 i 5 lat obserwacji. Pooperacyjna chemioradioterapia nie powoduje zwiększenia ryzyka zgonu związanego z leczeniem, mimo dużego ryzyka działań niepożądanych. Radioterapia przedoperacyjna jest bezpieczna i nie zwiększa ryzyka powikłań.