U 10–25% chorych niedrożność jest pierwszym objawem raka jelita grubego. Dotyczy to głównie osób w podeszłym wieku, co w istotny sposób wpływa na dużą śmiertelność.[1,2] O ile leczenie niedrożności prawej połowy okrężnicy nie budzi wątpliwości, to sposoby leczenia guzów lewej części jelita grubego, najczęściej zlokalizowanych w esicy, pozostają przedmiotem żywej dyskusji. Ścierają się w niej dwa poglądy. Zgodnie z pierwszym, podstawowe zadanie polega na rozwiązaniu niedrożności, a dopiero na dalszym etapie ma nastąpić usunięcie guza i odtworzenie ciągłości przewodu pokarmowego.
Rozwiązanie niedrożności z pozostawieniem guza możliwe jest dzisiaj nie tylko na drodze operacyjnej, ale coraz częściej dzięki nieoperacyjnemu udrożnieniu zwężenia. Zawdzięczamy to współczesnym możliwościom interwencyjnej endoskopii, pozwalającym na przezodbytniczą dekompresję za pomocą drenu, a przede wszystkim na umieszczenie w zwężonym miejscu lewej połowy okrężnicy metalowego stentu samorozprężalnego (self-expandable metallic stent).[3]