Niniejszy przegląd jest aktualizacją poprzedniego doniesienia o takim samym tytule z roku 2009.
Czy stosowanie preparatów antyseptycznych w leczeniu ziarninujących ran w porównaniu z niestosowaniem takich preparatów może zwiększać prawdopodobieństwo wygojenia i skracać czas gojenia?
Jakie jest ryzyko rozwoju powikłań a jakie rokowanie w przypadku chorych na raka trzustki poddanych leczeniu operacyjnemu: pankreatodudenektomii bez zaoszczędzenia odźwiernika lub z zaoszczędzeniem odźwiernika?
Odcięcie kikuta trzustki staplerem w porównaniu z przecięciem skalpelem i ręcznym zaszyciem kikuta u chorych poddanych dystalnej resekcji trzustki
Trokary bezostrzowe vs trokary tnące a ryzyko wystąpienia krwawienia z miejsca wprowadzenia narzędzia
Czy leczenie uciskowe kończyn dolnych przed operacją zapobiega zakrzepicy żył głębokich?
Badaniem objęto 857 chorych, u których dokonano wycięcia zmiany skórnej w znieczuleniu miejscowym oraz pierwotnie zszyto ranę i pokryto ją jałowym opatrunkiem.
Badaniem objęto 2515 chorych operowanych radykalnie z powodu raka żołądka.
3314 chorych z rozpoznanym bezobjawowym tętniakiem aorty brzusznej (TAB) o średnicy 4–5,5 cm
Badaniem objęto 453 chorych operowanych techniką klasyczną z otwarciem jamy brzusznej z powodu zapalenia wyrostka robaczkowego powikłanego zgorzelą lub przedziurawieniem.
Chemoembolizacja dotętnicza połączona z przezskórnym wstrzyknięciem etanolu w porównaniu z chemoembolizacją dotętniczą u chorych leczonych z powodu przerzutów nowotworowych w wątrobie.
152 chorych na zaawansowanego raka okolicy okołobrodawkowej uznanego za pierwotnie nieoperacyjny lub ocenionego jako nieoperacyjny w trakcie laparotomii bądź laparoskopii zwiadowczej.
Stosowanie samoprzylepnych folii antyseptycznych nie wiąże się ze zmniejszeniem ryzyka zakażenia miejsca operowanego u chorych poddawanych operacjom ogólnochirurgicznym (w tym brzusznym), kardiochirurgicznym, stawu biodrowego i u kobiet poddawanych cięciu cesarskiemu, a może nawet wiązać się ze zwiększeniem owego ryzyka.
U chorych z bólem pooperacyjnym podanie paracetamolu z kodeiną, w porównaniu z placebo, skuteczniej zmniejsza natężenie bólu i potrzebę zastosowania innego leku przeciwbólowego, ale zwiększa ryzyko łagodnych i przemijających zdarzeń niepożądanych.
U chorych z ostrym bólem pooperacyjnym podanie naproksenu/soli sodowej naproksenu, w porównaniu z placebo, skuteczniej zmniejsza natężenie bólu i potrzebę zastosowania innego leku przeciwbólowego oraz nie zwiększa ryzyka zdarzeń niepożądanych.
Badania w małych grupach chorych sugerują, że skuteczność IVIG w leczeniu CIDP jest porównywalna ze skutecznością leczenia plazmaferezą i doustnego leczenia prednizolonem.
U chorych poddawanych dużym operacjom w obrębie jamy brzusznej lub miednicy stosowanie heparyny drobnocząsteczkowej przedłużone do miesiąca po operacji zmniejsza ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej w ciągu 30 dni po operacji i nie zwiększa ryzyka wystąpienia krwawienia.
Zastosowanie mechanicznego uniesienia powłok podczas laparoskopowej cholecystektomii nie zwiększa ryzyka powikłań chirurgicznych ani dolegliwości bólowych, ale może wydłużać czas operacji.
Naprawa przepukliny w bliźnie po laparotomii sposobem otwartym z użyciem siatki w porównaniu z operacją bez użycia siatki wiąże się z mniejszym ryzykiem nawrotu, ale większym ryzykiem zakażenia miejsca opracowanego.
Zastosowanie wody wodociągowej (przegotowanej lub nie) do płukania rany nie zwiększa ryzyka jej zakażenia, a w przypadku ran ostrych u osób dorosłych może to ryzyko zmniejszyć.