Czy leczenie uciskowe kończyn dolnych przed operacją zapobiega zakrzepicy żył głębokich?
Badaniem objęto 1490 dorosłych z unieruchomioną kończyną dolną w opatrunku gipsowym (u 60% chorych poniżej stawu kolanowego) przez ≥1 tydz. leczonych w warunkach ambulatoryjnych.
Według autorów przeglądu obecnie nie ma dowodów wskazujących na wyższość któregokolwiek z leków obkurczających naczynia w leczeniu wstrząsu, i wybór leku prawdopodobnie nie wpływa na ryzyko zgonu.
U chorych poddawanych dużym operacjom w obrębie jamy brzusznej lub miednicy stosowanie heparyny drobnocząsteczkowej przedłużone do miesiąca po operacji zmniejsza ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej w ciągu 30 dni po operacji i nie zwiększa ryzyka wystąpienia krwawienia.
Leczenie uciskowe zwiększa prawdopodobieństwo całkowitego wygojenia owrzodzenia podudzi.
U chorych na nowotwór złośliwy stosowanie HDCz w porównaniu z VKA w długotrwałym leczeniu ŻChZZ zmniejsza ryzyko jej nawrotu, ale nie zmniejsza ryzyka zgonu.
U chorych na przewlekłą stabilną ChSN na podłożu miażdżycy lub obciążonych licznymi czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego, ale bez klinicznie jawnej choroby, łączne stosowanie ASA i klopidogrelu przez 28 miesięcy, w porównaniu z samym ASA, nie wpływa znamiennie na ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych oraz ryzyko poważnych krwawień, natomiast u chorych z NSTE-ACS zmniejsza ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych, ale jednocześnie zwiększa ryzyko poważnych krwawień.