Pozostawienie drenu pod wątrobą po planowej niepowikłanej laparoskopowej cholecystektomii wiąże się z większym ryzykiem powstania okołowątrobowego zbiornika płynu i zakażenia rany chirurgicznej oraz opóźnia wypisanie ze szpitala.
Profilaktyczne stosowanie antybiotyków podczas planowej otwartej operacji naprawczej przepukliny pachwinowej lub udowej (z wszczepieniem materiału syntetycznego lub bez wszczepienia) wiąże się z mniejszym ryzykiem zakażenia rany operacyjnej.
Współczesne poglądy na temat leczenia zakrzepowego zapalenia żył powierzchownych (ZZŻP) są bardzo rozbieżne.
Zaniechanie drenażu jamy otrzewnej w porównaniu z umieszczeniem drenu pod wątrobą po otwartej niepowikłanej cholecystektomii nie zwiększa ryzyka powikłań pooperacyjnych. Pozostawienie drenu zwiększa prawdopodobieństwo zakażenia rany chirurgicznej oraz zakaźnych powikłań płucnych.
U chorych na zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych (ZZŻP) kończyn dolnych następujące metody leczenia zmniejszyły ryzyko nawrotu lub progresji ZZŻP: heparyna drobnocząsteczkowa ą pończochy elastyczne, heparyna niefrakcjonowana s.c. + pończochy elastyczne, niesteroidowe leki przeciwzapalne p.o., całkowita resekcja zajętej żyły + pończochy elastyczne (w grupach kontrolnych stosowano placebo lub same pończochy elastyczne). Znamienne wyniki pochodzą jednak tylko z 2 badań z randomizacją, a poszczególne porównania są oparte na pojedynczych badaniach. Żadna z badanych metod nie zmniejszyła ryzyka zapalenia żył głębokich i zatorowości płucnej.
Pierwotne zszycie PŻW bez wprowadzania stentu w porównaniu z umieszczeniem w PŻW drenu T po otwartej eksploracji PŻW z powodu kamicy przewodowej wiąże się z podobnym ryzykiem zgonu w okresie okołooperacyjnym oraz podobnym ryzykiem powikłań pooperacyjnych, ale z mniejszym ryzykiem powikłań zakaźnych. Pierwotne zszycie PŻW z wprowadzeniem stentu w porównaniu z umieszczeniem w PŻ drenu T oceniano w 1 badaniu i nie stwierdzono znamiennych różnic pomiędzy grupami jeśli chodzi o ryzyko jakichkolwiek punktów końcowych.
U chorych na nieoperacyjnego raka trzustki z żółtaczką endoskopowe wprowadzenie stentu do zwężonych dróg żółciowych w porównaniu z operacyjnym wytworzeniem żółciowego zespolenia omijającego wiąże się z większym ryzykiem nawrotu zwężenia dróg żółciowych, lecz z mniejszym ryzykiem powikłań. Prawdopodobieństwo osiągnięcia leczniczego celu interwencji jest podobne w obu grupach. Nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy grupami, w których stosowano stent metalowy lub wykonany z tworzywa sztucznego (z wyjątkiem mniejszego ryzyka nawrotu zwężenia w przypadku stentu metalowego).