medycyna praktyczna dla lekarzy
medycyna praktyczna dla lekarzy
U chorych na cukrzycę typu 2 i stabilną chorobę wieńcową niezwłoczna rewaskularyzacja, w porównaniu z leczeniem zachowawczym, oraz leczenie zmniejszające insulinooporność, w porównaniu z leczeniem zwiększającym stężenie insuliny we krwi, wiązały się z podobnym ryzykiem zgonu i poważnych zdarzeń sercowo-naczyniowych.
Podanie młodym kobietom 3 dawek dwuwalentnej szczepionki przeciwko HPV (typów 16 i 18) z systemem adiuwantowym AS04 było bezpieczne i zmniejszyło – w porównaniu z placebo – ryzyko wystąpienia w ciągu średnio 3 lat śródnabłonkowej neoplazji szyjki macicy co najmniej średniego stopnia (CIN2+), w tym związanej z HPV-16 i/lub HPV-18 oraz innych onkogennych typów. Skuteczność ochronna była bardzo duża u kobiet, które nie przeszły zakażenia HPV przed szczepieniem, a ogólny efekt ochronny był istotny w grupach kwalifikujących się do programu szczepień powszechnych i wyrównawczych.
Stosowanie kwasu acetylosalicylowego (ASA) w prewencji pierwotnej zmniejsza ryzyko poważnych zdarzeń naczyniowych. Efekt ten jest mniejszy (o rząd wielkości) niż w przypadku prewencji wtórnej i, według autorów, bilans korzystnych efektów i zwiększonego ryzyka poważnych krwawień nie przemawia jednoznacznie za stosowaniem ASA w prewencji pierwotnej.
Skuteczność leku hipotensyjnego (diuretyku tiazydowego, inhibitora konwertazy angiotensyny, blokera receptora angiotensynowego lub blokera kanału wapniowego) w prewencji zdarzeń wieńcowych i udaru mózgu zależy głównie od stopnia obniżenia ciśnienia tętniczego. Wyjątki to dodatkowa korzyść (zmniejszenie ryzyka zdarzeń wieńcowych) ze stosowania β-blokera u chorych po zawale serca przebytym w ciągu ostatnich 4 miesięcy oraz związane ze stosowaniem blokera kanału wapniowego niewielkie dodatkowe zmniejszenie ryzyka udaru mózgu i mniejsza redukcja ryzyka wystąpienia niewydolności serca. Względne zmniejszenie ryzyka zdarzenia wieńcowego i ryzyka udaru mózgu jest podobne niezależnie od wyjściowej wartości ciśnienia tętniczego oraz występowania choroby sercowo-naczyniowej w wywiadzie. Stosowanie kilku leków hipotensyjnych w mniejszych dawkach jest skuteczniejsze niż stosowanie jednego leku w dużej dawce.
Według autorów przeglądu dostępne dane są niewystarczające do sformułowania jednoznacznych wniosków, ale raczej nie ma podstaw do stwierdzenia, że stosowanie u niemowląt smoczka "uspokajacza" wpływa na karmienie piersią.
Profilaktyczne stosowanie topiramatu w dawce 100 mg/dobę (ale nie w dawce 50 mg/dobę) jest bezpieczne i skutecznie zapobiega napadom migrenowym u dzieci w wieku 12–17 lat.
U chorych na miejscowo zaawansowany GIST zastosowanie imatynibu po doszczętnej operacji w porównaniu z placebo wiązało się z wydłużeniem mediany czasu przeżycia bez nawrotu choroby.
Smektyn dwuoktanościenny podawany doustnie, równolegle ze standardowym postępowaniem (nawadnianiem doustnym), dzieciom chorym na ostrą biegunkę o umiarkowanym nasileniu, zmniejszył, w porównaniu z samym nawadnianiem doustnym, objętość biegunkowych stolców i skrócił czas trwania choroby.
Zwiększona dawka tiomersalu zawartego w szczepionkach podawanych dzieciom w pierwszych miesiącach życia może nieznacznie wpłynąć na sprawność manualną dominującej ręki u dziewczynek, jednak – co podkreślają autorzy badania – różnica ta jest niewielka i nie wiadomo, czy ma znaczenie kliniczne. Nie wykazano związku między dawką tiomersalu a występowaniem autyzmu, tików i innych zaburzeń rozwoju neuropsychologicznego.
Przedstawiona metaanaliza przypomina lekarzowi praktykującemu psychiatrię o jeszcze jednym, mniej popularnym leku o podwójnym mechanizmie działania i wskazuje, że może on stanowić bezpieczną i skuteczną opcję terapeutyczną u chorych z zaburzeniami depresyjnymi.
Dotychczas zgromadzone dane wskazują, że LTPP jest efektywną metodą terapii osób z różnymi, w tym złożonymi, zaburzeniami psychicznymi. Konieczne są dalsze badania nad skutecznością tej formy psychoterapii w leczeniu cierpiących na swoiste zaburzenia psychiczne.
U noworodków z bardzo małą urodzeniową masą ciała wczesna (od 1. do 7. doby życia) insulinoterapia, w porównaniu z opieką standardową, zmniejszyła ryzyko hiperglikemii, ale zwiększyła nieco ryzyko hipoglikemii i nie wpłynęła w sposób istotny na oceniane parametry kliniczne.
U chorych na nowotwór złośliwy stosowanie rekombinowanych leków pobudzających erytropoezę zwiększa ryzyko zgonu w okresie leczenia oraz w całym okresie obserwacji.
Analiza uzyskanych danych wykazała, że u pacjentów, którzy przyjęli 1 opakowanie tabletek litu wskaźnik rozwoju otępienia wzrasta.
U chorych ze świeżo rozpoznanym układowym zapaleniem naczyń z ANCA i zajęciem nerek, bez bezpośredniego zagrożenia życia, stosowanie cyklofosfamidu w "pulsach" i.v. co 2–3 tygodnie wiązało się z podobnym czasem do osiągnięcia remisji choroby jak codzienne stosowanie cyklofosfamidu p.o., przy mniejszej łącznej dawce leku i mniejszym ryzyku leukopenii.
U około 95% chorych na chorobę tętnic obwodowych angio-TK umożliwiła rozpoznanie istotnego zwężenia lub zamknięcia tętnic kończyn dolnych.
Suplementacja oleju rybiego zawierającego DHA i EPA w badanych populacjach chorych wiąże się ze zmniejszeniem ryzyka zgonu z przyczyn sercowych.
Wśród chorych na objawową chorobę wieńcową 64-rzędowa angio-TK umożliwiła rozpoznanie istotnych zwężeń tętnic wieńcowych u 85%, a choroby trójnaczyniowej u 75%.
U chorych na cukrzycę stosowanie analogów insuliny (szybko działających i długo działających), w porównaniu ze stosowaniem insuliny ludzkiej (krótko działającej lub o średnio długim okresie działania), wiąże się z niewielką (uznawaną za klinicznie nieistotną) redukcją odsetka HbA1c i z rzadszym występowaniem hipoglikemii w niektórych populacjach chorych w okresie do 30 miesięcy. Według autorów przeglądu analogi insuliny nie mają istotnej przewagi pod względem kontroli glikemii nad preparatami insuliny ludzkiej, natomiast mogą być przydatne u chorych, u których podczas stosowania insulin ludzkich występują epizody hipoglikemii pomimo optymalizacji dotychczasowego leczenia, aczkolwiek dane przemawiające za tym są niskiej jakości. Autorzy podkreślają potrzebę przeprowadzenia wysokiej jakości badań z długim okresem obserwacji, aby ocenić wpływ leczenia analogami insuliny na występowanie odległych powikłań cukrzycy.
Poszczególne leki przeciwdepresyjne nowej generacji stosowane przez 8 tygodni u chorych na depresję w przebiegu choroby jednobiegunowej różnią się pod względem skuteczności i tolerancji. Autorzy metaanalizy stwierdzają, że najlepszym profilem skuteczności i tolerancji cechują się escitalopram i sertralina oraz sugerują, że rozpoczynanie leczenia depresji sertraliną może być najlepszym wyborem ze względu na korzystny profil skuteczności, tolerancji i kosztów.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
