U ponad połowy chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP) stwierdza się przerzuty odległe już w chwili rozpoznania nowotworu, w tym przerzuty w obrębie mózgu. Wysunięto hipotezę, że u tych chorych zastosowane w skojarzeniu RT mózgu i ICI wywołują efekt synergiczny. Nie opracowano jednak dotychczas optymalnego modelu takiego skojarzenia.
Dotychczas w badaniu klinicznym z randomizacją nie porównano pod względem bezpieczeństwa i skuteczności wyników operacji robotowych i laparoskopowych u chorych na raka żołądka. Celem niniejszego badania było porównanie wyników krótkoterminowych.
Która spośród terapii łączonych jest najbezpieczniejsza pod względem występowania działań niepożądanych jeśli chodzi o pierwszą linię leczenia chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca? Przegląd systematyczny i metaanaliza.
Badanie miało na celu porównanie jakości życia chorych operowanych z powodu raka jelita grubego, w zależności od tego czy byli objęci opieką lekarza rodzinnego, czy nadzorem chirurga. W obu grupach chorych oceniano wpływ aplikacji eHealth (Oncokompass) na jakość życia.
Podsumowanie wytycznych American Society of Clinical Oncology dotyczących postępowania u pacjentów ze złośliwymi nowotworami ślinianek - wraz z komentarzem prof. Małgorzaty Wierzbickiej.
Celem niniejszego badania była ocena w długim okresie obserwacji drugorzędowych punktów końcowych badania klinicznego z randomizacją przeprowadzonego w Japonii w latach 2012–2015.
W badaniu porównano wyniki stosowania 2 technik drenażu oraz różne zalecenia odnośnie do pozycji zajmowanej przez chorych bezpośrednio po operacji.
Autorzy przeglądu systematycznego z metaanalizą 35 badań postawili sobie za cel znalezienie odpowiedzi na pytanie, jakie czynniki wpływają na rokowanie w przypadku chorych zakwalifikowanych do wycięcia przerzutu raka sutka w wątrobie.
Potwierdzono związek majaczenia z większą śmiertelnością, pogorszeniem czynności poznawczych i utratą autonomii. Częstość majaczenia w okresie pooperacyjnym wynosi w różnych badaniach 11–65%. Ryzyko jest największe u osób starszych. Nie zbadano dotychczas, które sposoby zapobiegania majaczeniu są odpowiednie w przypadku poszczególnych operacji chirurgicznych.
Punktami końcowymi badania były: zmniejszenie wymiarów rany oraz częstość zakażenia miejsca operowanego, czas trwania hospitalizacji i czas gojenia rany.
Porównano systemy obrazowania 3D i 4K w 3 procedurach laparoskopowych o wzrastającym stopniu złożoności: laparoskopowej cholecystektomii, hernioplastyki sposobem TAPP oraz laparoskopowej kardiomiotomii sposobem Hellera z zabiegiem antyrefluksowym. Uwzględniono parametry takie jak czas do wykonania kluczowych elementów zabiegów oraz przebieg pooperacyjny, a także obciążenie psychiczne i fizyczne chirurga (bezpośrednio po zabiegu operator wypełniał m.in. formularz oceniający jego satysfakcję z wykonanej procedury).
Współczesnym standardem w diagnostyce litych zmian ogniskowych w trzustce jest biopsja cienkoigłowa pod kontrolą endoskopowej ultrasonografii. Ostatnio dostępne są igły umożliwiające wykonanie biopsji gruboigłowej zmian w trzustce.
Celem publikacji było przedstawienie odległych wyników badania BIOPEX w aspekcie występowania objawowej przepukliny kroczowej.
Nie ustalono dotychczas, czy operacje laparoskopowe i otwarte wiążą się z podobnymi wynikami leczenia chorych na miejscowo zaawansowanego raka żołądka. Niniejsze badanie przeprowadzono w 14 ośrodkach w Chinach w latach 2012–2014, a obserwacja trwała do końca 2019 r.
Ograniczenie wykorzystania opioidów jest istotnym elementem protokołu ERAS. Celem niniejszego badania było ustalenie, czy wdrożenie protokołu ERAS po ambulatoryjnych zabiegach w zakresie odbytu i odbytnicy prowadzi do zmniejszenia ilości stosowanych opioidów bez wpływu na odczuwanie bólu i zadowolenie pacjenta z leczenia.
Przedstawione w opracowaniu dane uzyskano w badaniu CheckMate 067 po 6,5-letniej obserwacji. Dotyczą one leczenia skojarzonego niwolumabem z ipilimumabem w ramach pierwszej linii leczenia u chorych z zaawansowanym czerniakiem. W badaniu tym uzyskano najdłuższą medianę OS odnotowaną do tej pory w badaniu III fazy dotyczącym czerniaka.
Celem badania była analiza wyników leczenia chorych z Japonii włączonych do ogólnoświatowego badania klinicznego III fazy z randomizacją, KEYNOTE-024, porównującego pembrolizumab z chemioterapią u wcześniej nieleczonych chorych na przerzutowego niedrobnokomórkowego raka płuca bez zmian w genach EGFR/ALK i ekspresją liganda receptora programowanej śmierci komórki 1 (PD-L1) wynoszącą 50% lub więcej.
Kryzotynib był pierwszym inhibitorem ALK stosowanym w praktyce klinicznej. Wykazał przewagę nad chemioterapią u chorych na NDRP, jednak dużym problemem pozostała rozwijająca się oporność na leczenie oraz niedostateczna skuteczność w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN). Czy alektynib może zyskać przewagę?
Czy dołączenie bewacyzumabu do olaparybu w terapii podtrzymującej nowo rozpoznanego zaawansowanego raka jajnika z mutacją BRCA istotnie wydłuża PFS – porównanie wyników badań SOLO-1 i PAOLA-1/ENGOT-ov25.
Badanie przeprowadzono łącznie w 38 ośrodkach onkologicznych w Japonii w latach 2012–2019.
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć
Kryteria wyboru badań i słownik podstawowych pojęć