Streszczenie zawiera aktualne zalecenia American Society of Clinical Oncology dotyczące sprawowania opieki nad chorymi leczonymi z powodu raka sutka. Przedstawiono czynności, których rutynowe podejmowanie jest rekomendowane, a także wskazano te badania, których nie zaleca się jako standardowego postępowania (m.in. nie zaleca się rutynowego wykonywania badania ultrasonograficznego jamy brzusznej i radiogramu klatki piersiowej).
Rak tarczycy jako choroba gruczołu dokrewnego o złożonej patogenezie i przebiegu powinien być konsultowany na każdym etapie diagnostyki i leczenia przez doświadczonego lekarza o dobrym przygotowaniu endokrynologicznym i onkologicznym. Diagnostyka i terapia raka tarczycy wymaga współpracy specjalistów z różnych dziedzin medycyny.
Artykuł zawiera informacje na temat etiologii i zalecenia odnośnie do leczenia przeciwdrobnoustrojowego następujących zakażeń:
1) liszajca, róży oraz zapalenia skóry i tkanki podskórnej,
2) zakażeń przebiegających z martwicą tkanek,
3) zakażeń w następstwie ukąszeń przez zwierzęta lub człowieka,
3) zakażeń odzwierzęcych,
4) zakażeń ran chirurgicznych,
5) zakażeń u osób z niedoborami odporności.
Artykuł jest pierwszym z serii przedstawiającej aktualne wytyczne Europejskiego Towarzystwa Żywienia i Metabolizmu poświęcone żywieniu przez przewód pokarmowy. Zawiera on: 1) informacje na temat danych naukowych uzasadniających leczenie żywieniowe, 2) nazewnictwo i definicje pojęć z zakresu leczenia żywieniowego, 3) zagadnienia ogólne, takie jak stosowanie diet przemysłowych u chorych na cukrzycę lub w celu kontroli glikemii u chorych na oddziale intensywnej terapii.
Przedstawiamy obszerne fragmenty wytycznych opracowanych przez międzynarodowy zespół ekspertów i przyjętych na Światowym Kongresie Gastroenterologii w Bangkoku w 2002 roku.
Artykuł zawiera skrótowe opracowanie aktualnych wytycznych amerykańskich Centers for Disease Control and Prevention dotyczących postępowania w przypadku ekspozycji pracowników służby zdrowia na wirusy zapalenia wątroby typu B i typu C i wirusa nabytego niedoboru odporności, w tym oceny ryzyka zakażenia i uzasadnienie profilaktyki po ekspozycji.